Η μητέρα ως δημιουργός…
Της Μαριάννας Μηττά
ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ: Κερδίστε ΜΟΝΑΔΙΚΑ σετ ΠΑΙΔΙΚΗΣ περιποίησης ΥΨΗΛΗΣ ποιότητας!!!
[babyPostAd]Το πώς η μητέρα θα μεταβολίσει τις συμπεριφορές του εξαρτάται από το πως μεταβολιστήκαν οι δικές της όταν ήταν εκείνη βρέφος. Εδώ παίζεται η ιστορία του πομπού με τον δέκτη. Το βρέφος γελάει, χασμουριέται ή χτυπάει τα ποδαράκια του, η ενσωμάτωση αυτής της συμπεριφοράς ως αποδεκτή ή μη συνδέεται με τις αποχρώσεις που θα του δώσει η μητέρα του.
Αν η μητέρα ενθουσιαστεί, το αγκαλιάσει το ενθαρρύνει για μια τέτοια αλληλουχία πράξεων τότε το ίδιο θα είναι πρόθυμο να ξανά επαναλάβει αυτή του την εμπειρία διότι απλά έχει εσωτερικευτεί ως «καλή».
Το μωρό δεν καλύπτει απλά τις ανάγκες του μέσα από τη μητέρα. Η μητέρα του προσδίδει ξεχωριστές ιδιότητες, διότι διαμορφώνει την ψυχική του ταλάντευση. Δηλαδή, αν αυτό που θα πράξει είναι θετικό ή μη. Υπάρχει μια αντήχηση συγκινησιακών φορτίσεων.
Επιπλέον, ο τρόπος που συνδέεται με τον κόσμο και το περιβάλλον, εξαρτάται από τη μητέρα του. Το μωρό είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στις συγκινησιακές αποχρώσεις που θα του δώσει η τροφός του. Αν εκείνη για παράδειγμα μείνει απούσα συναισθηματικά και ανέκφραστη σε ένα καινούριο επίτευγμα του, τότε και το ίδιο το μωρό θα το υποβαθμίσει. Απλά δηλαδή δεν θα έχει αξία ούτε για το ίδιο. Η έκφραση της μητέρας γίνεται ο δικός του καθρέπτης προσωπικότητας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που υπάρχει μία μοναδική διάλεκτος ανάμεσα σε αυτά τα δύο πρόσωπα, ακόμα και αν δεν έχει αποκτηθεί ουσιαστικά ο λόγος. Το μωρό μέσα από τα δικά του τιτιβίσματα και τους επαναλαμβανόμενους ήχους συνδέεται με τον ψυχισμό της μητέρας του. Επικοινωνούν.
Πολλά πειράματα ανάμεσα σε μητέρες και μωρά, απέδειξαν πως η ψυχική χροιά της μητέρας αντανακλάται απόλυτα και ανόθευτα στο μικρό της. Όταν εκείνο παίζει με χαρά με ένα καινούριο αντικείμενο-παιχνίδι κοιτάει συνεχώς τη μητέρα του, για να δει και να αποθηκεύσει τις αντιδράσεις της. Οι καταθλιπτικές μητέρες φαίνεται πως δημιουργούσαν και καταθλιπτικά μωρά. Δηλαδή μωρά ανέκφραστα χωρίς εσωτερικές συναισθηματικές δονήσεις.
Αντίθετα οι χαρούμενες μητέρες καλλιεργούσαν ευχάριστα περιβάλλοντα και έντυναν τον ψυχισμό του μωρού τους με θετικά μηνύματα.
Η μητέρα έτσι μέσα από την συμπεριφορά της μεταβιβάζει το ψυχικό της περιεχόμενο στο μωρό της. Εκείνο με την σειρά του πλάθει το δικό του εσωτερικό κόσμο ως «καλό» ή «κακό».
Με βάση αυτή την εσωτερική αναπαράσταση πλάθει και την αρχή της δικής του ύπαρξης, της δικής του εικόνας. Λέει στον εαυτό του «Είμαι αυτός». Μεταφράζοντας τα λόγια και τις πράξεις της τροφού του.
Συνεπώς βρέφος χωρίς μητέρα-φροντιστή δεν μπορεί να έχει ύπαρξη ούτε να αντιληφθούμε και να εξηγήσουμε το περιεχόμενο των πράξεων του, διότι όλα συνδέονται με τις αλληλεπιδράσεις και την ψυχική διάλεκτο που έχει αναπτύξει αυτό και η μητέρα του. Όπως χαρακτηριστικά τονίζει και ο Άγγλος ψυχαναλυτής Donald Winnicott.
Για το babyradio
Μαριάννα Μηττά
Συστημική-Οικογενειακή ψυχοθεραπεύτρια
