3. Το να διατηρείσαι σε φόρμα.
Δεν ξέρεις τι είναι πιο δύσκολο. Το να βρεις τον χρόνο να πας γυμναστήριο ή το να βρεις την ενέργεια να το κάνεις.
4. Το να αποδεχτείς την ακαταστασία και τους λεκέδες.
Τα κακά τους είναι μόνο η αρχή. Δεν φαντάζεσαι πόσα πράγματα και με πόσους διαφορετικούς τρόπους μπορεί να σε λερώσει ένα μωρό. Απλά πάρτο απόφαση και σταμάτα να φοράς λευκά ρούχα.
5. Το να σταματήσεις να ανεβάζεις το μωρό σου παντού στο ίντερνετ.
Είναι αρκετά δύσκολο – ιδίως στην αρχή – το να αντισταθείς στον πειρασμό να ανεβάσεις κάθε μικρή σπιθαμή του μωρού σου στα social media. Οι φίλες σου θα σου πουν πότε να σταματήσεις.
6. Το να κουβαλάς ένα μωρό στην αγκαλιά από δωμάτιο σε δωμάτιο.
Κάτι που σε τρομοκρατεί τις πρώτες μέρες. Θαρρείς πως το κεφάλι του πηγαίνει από μόνο του και περνάει ξυστά μέσα από το κάσωμα της κάθε πόρτας.
7. Το να το «ξεμυξιάζεις».
Μπορεί να ακούγεται φρικτό, ιδίως με αυτό το φρικτό κατασκεύασμα στη φωτογραφία, αλλά πίστεψέ μας, κάνει θαύματα, ιδίως όταν το μωράκι σου είναι αρρωστούλι και μπουκωμένο. Πάρε θάρρος και ρούφα…
9. Όλα αυτά τα άπλυτα…
10. Η έλλειψη ύπνου
Θα σου φανεί απίστευτο, όμως θα δεις πως τα καταφέρνεις και με ελάχιστο ύπνο. Κουράγιο μανούλα.
11. Το να σταματήσεις να πασπατεύεις το μωρό σου για να δεις αν αναπνέει.
Άστο να κοιμηθεί. Χαλάρωσε! Εν ανάγκη, απλά τσέκαρε αν το στήθος του ανεβοκατεβαίνει/φουσκώνει και ξεφουσκώνει. Θα το ξυπνήσεις αλλιώς!
12. Το να σταματήσεις να το φωνάζεις «γιόκα μου» και «κόρη μου».
Πόσο μάλλον «ψυχούλα μου» και «καρδούλα μου». Θα δεις που το παιδί σου μπορεί να σε φωνάζει κι αυτό αργότερα με το πρώτο σου όνομα και όχι «μαμά» και «μπαμπά».
13. Το να διπλώνεις τα ρουχαλάκια του.
Αν στο πλυντήριο που έβαλες έχεις και μωρουδιακά, θα σου πάρει τουλάχιστον τριπλάσιο χρόνο να τα διπλώσεις όλα.
14. Το να αποφασίσεις αν θα το ξυπνήσεις για να του αλλάξεις πάνα.
15. Το να φτύνει γάλα επάνω σου.
Τα καλά νέα είναι ότι μετά από λίγο θα σου λένε «εεε, βασικά έχεις έναν λεκέ στη μπλούζα» κι εσύ θα είσαι κουλ και αδιάφορη. Τόσο δεν θα σε νοιάζει.
16. Το να μην τρελαίνεσαι όταν κάποιος φταρνίζεται κοντά στο μωρό σου.
Κάποια στιγμή θα σταματήσεις να προτάσσεις το στήθος σου ωσάν ασπίδα, να παίρνεις το μωρό σου αγκαλιά και να το βάζεις στα πόδια. Κάποια στιγμή.