Να δώσω πιπίλα ή να αφήσω να πιπιλά το δάχτυλό του;
Μερικά μωράκια ανακαλύπτουν την απόλαυση να πιπιλούν το δάχτυλό τους, κατά προτίμηση τον αντίχειρα, ήδη από την κοιλιά της μαμάς τους. Θα θυμάστε, βέβαια, εκείνον τον υπέρηχο που κάνατε όταν είσαστε έγκυος και είδατε το μωράκι σας να έχει το δάχτυλό του στο στόμα. Αυτή η συνήθεια πολλές φορές παραμένει η αγαπημένη του ακόμη και αφού έρθει στον κόσμο, οπότε εσείς βλέπετε το πλασματάκι σας να λάμπει από ευτυχία κάθε φορά που πιπιλάει το δάχτυλό του.
Το πιπίλισμα του δαχτύλου είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο για ένα μωράκι, γιατί κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής του διάγει το «στοματικό στάδιο».Το στόμα είναι για το μωρό η μεγαλύτερη πηγή απόλαυσης, ένα πολύτιμο εργαλείο, όχι μόνο για να φάει αλλά και για να γνωρίσει -μέσα από αυτό – τον κόσμο γύρω του. Όσο για τα χεράκια του, είναι το καλύτερό του παιχνίδι. Πιπιλώντας το δάχτυλό του, λοιπόν, διασκεδάζει και ηρεμεί.
Με τον ίδιο τρόπο η πιπίλα αποτελεί ένα πολύ σημαντικό αξεσουάρ για το μωρό γιατί το κάνει και αισθάνεται πολύ όμορφα. Όταν ένα μωρό πιπιλάει, εκκρίνονται στον οργανισμό του ενδορφίνες, ορμόνες που δημιουργούν έντονη ευφορία. Αποτέλεσμα; Το μικρό αυτό πλασματάκι αισθάνεται αμέσως μια αγαλλίαση, μια ηρεμία και ένα αίσθημα καθησυχασμού, που ξεχνάει τον πόνο του, παρηγορείται και αποκοιμιέται χωρίς δεύτερη σκέψη. Για τον λόγο αυτό το «μαγικό» αυτό αξεσουάρ αποκαλείται και το «δεκανίκι των μαμάδων».
Η ερώτηση, όμως, παραμένει: Να δώσετε στο μωρό σας πιπίλα ή να το αφήσετε να πιπιλά το δάχτυλό του; Πάμε να δούμε τα υπέρ και τα κατά της πιπίλας και να αποφασίσουμε…
Τα υπέρ
- Η πιπίλα«κόβεται» πιο εύκολα από το δάχτυλο. Ο λόγος είναι ότι, όταν το μωράκι σας μεγαλώσει, μπορείτε απλώς να πετάξετε την πιπίλα. Ύστερα από τα πρώτα γοερά κλάματα και τις αναπόφευκτες ανησυχίες που θα διαρκέσουν λίγες ημέρες, το μωρό (που έχει αδύναμη μνήμη) θα το ξεχάσει. Αντίθετα, το δαχτυλάκι του είναι πάντοτε διαθέσιμο, έτοιμο να «φωλιάσει» μέσα στο στόμα.
- Επίσης, οι οδοντίατροι συμφωνούν ότι η πιπίλα βλάπτει τα δοντάκια του μωρού λιγότερο από το δάχτυλο. Τα μωράκια που πιπιλούν το δάχτυλο τους πιέζουν τα δόντια τους προς τα έξω και έτσι το παιδί κινδυνεύει να παρουσιάσει προγναθισμό.
Γιατί είναι καλό να πιπιλά το παιδί το δάχτυλό του;
Τα κατά
- Το μωρό, που έχει μάθει να ηρεμεί μόνο με την πιπίλα και του είναι απαραίτητη για να είναι ευτυχισμένο, αρχίζει σταδιακά να εξαρτάται από αυτήν.
- Επίσης, η συνεχής χρήση της πιπίλας δεν το βοηθάει να μάθει να εκφράζεται και να συνομιλεί με τους γύρω του.
- Πέρα όμως από την ομιλία, μια πιπίλα που έχει γίνει συνήθεια στο παιδί (και τη μαμά) κόβει κάθε δίαυλο επικοινωνίας – όχι μόνο λεκτικής – με το περιβάλλον του, αφού με το πρώτο κλάμα – που είναι σαφής ένδειξη ότι κάτι θέλει – η μαμά χώνει στο στόμα του την πιπίλα για να το ηρεμήσει (και να ηρεμήσει και η ίδια). Αποτέλεσμα; Το παιδί δεν έχει τη δυνατότητα να δείξει τι είναι αυτό που το ενοχλεί και σταδιακά απομονώνεται. Αλλά αυτό συμβαίνει όταν γίνεται κατάχρηση. Κάθε φορά, λοιπόν, που το μωράκι κλαίει, είναι νευρικό ή ανήσυχο, προτού βιαστείτε να του δώσετε την πιπίλα του για να ηρεμήσει, αναζητήστε τα αίτια του κλάματος και αναρωτηθείτε μήπως θέλει τη μανούλα του και όχι το «υποκατάστατο» της.
- Τέλος, η παρατεταμένη χρήση της πιπίλας δημιουργεί ορθοδοντικά (χασμοδοντία- στραβά δόντια- υπερώα) και οδοντιατρικά (τερηδόνα, άφτρες) προβλήματα, κλπ. Για τον λόγο αυτό είναι σημαντικό να του την «κόψετε» ξεκινώντας ήδη από τους 12 μήνες ζωής του.
«Πώς να του την κόψω»; Τα πρώτα βήματα…
Για να γίνει ο αποχωρισμός με την πιπίλα όσο πιο ανώδυνος γίνεται, θα πρέπει να περιμένετε να περάσουν τα πρώτα του γενέθλια, αφού από τότε και μετά καθίσταται λιγότερο σημαντική η ανάγκη του για βύζαγμα. Γενικά, σε αυτή την ηλικία ένα μωρό αρχίζει και ανακαλύπτει και άλλους τρόπους που το βοηθάνε να χαλαρώσει, να ηρεμήσει και να νιώσει ασφάλεια, όπως π.χ. παίρνοντας αγκαλιά το αρκουδάκι του ή το μαξιλάρι του.
- Για να πετύχετε πιο εύκολα το στόχο σας, θα πρέπει το εγχείρημα σας να πραγματοποιηθεί μια περίοδο που στο σπίτι θα επικρατούν συνθήκες ηρεμίας.
- Ξεκινήστε καθιερώνοντας κάποιες ώρες της ημέρας, κατά τις οποίες θα βγαίνετε βόλτα με το παιδάκι σας χωρίς να έχετε πάρει μαζί την πιπίλα του. Με αυτό τον τρόπο σταδιακά θα καταλάβει ότι δεν μπορεί να τη χρησιμοποιεί όταν βρίσκεται στο δρόμο, στα μαγαζιά, στο πάρκο ή σε φιλικά σπίτια, παρά μόνο στο δωμάτιό του.
- Επιβραβεύετε το κάθε φορά που τα καταφέρνει μακριά από την πιπίλα του ίσως με κάποιο αυτοκόλλητο σε χαρτί Α4 στο ψυγείο. Εννοείται, βέβαια, ότι το βράδυ δεν πρόκειται να του στερήσετε τη χαρά να αποκοιμιέται μαζί της!
Πηγή: happyparenting.gr
