Νηπιακά –και όχι μόνο- ξεσπάσματα, αυτός ο εφιάλτης για τους γονείς!

[babyPostAd] Κλαίει γοερά, χτυπιέται στο πάτωμα ή σας χτυπάει, εκτοξεύει τα παιχνίδια του, γίνεται επιθετικό ακόμη και απέναντι σε άλλα παιδιά. Όλοι οι γονείς έχουμε ζήσει παρόμοια σκηνικά, ειδικά τις πρώτες φορές εμβρόντητοι και αμήχανοι, καθώς δεν ξέρουμε πώς να τα διαχειριστούμε. Μα γιατί συμπεριφέρεται έτσι το μικρό μας «αγγελούδι»;

Όπως γράφει η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου στο βιβλίο της «Γνωρίστε το παιδί σας» (εκδ. Μοντέρνοι Καιροί), η επιθετικότητα είναι το όπλο που επιστρατεύει το παιδί για να αντιμετωπίσει κάποιον που το ενοχλεί ή για να αποκτήσει κάτι που θέλει (αφού καταλαβαίνει ότι με αυτό τον τρόπο θα το πετύχει). Πώς πρέπει να αντιδράσετε εσείς, λοιπόν;

-Αποδεχτείτε την επιθετικότητά του ως μια φυσιολογική αντίδραση. «Τα ξεσπάσματα του παιδιού κορυφώνονται μέχρι τα 2 χρόνια του και από τα 3 σταδιακά ελαττώνονται», σχολιάζει η παραπάνω παιδοψυχολόγος. «Προς τα 4 χρόνια του εκφράζει την επιθετικότητά του λεκτικά, χωρίς χειρονομίες», προσθέτει η ίδια.

-Αποφύγετε τη σωματική τιμωρία γιατί με αυτό τον τρόπο, καθώς γίνεστε το πρότυπο για το παιδί σας, ουσιαστικά διαιωνίζετε την επιθετική συμπεριφορά του.

-Περιμένετε πρώτα να ηρεμήσει και μετά συζητήστε μαζί του. Οποιαδήποτε προσπάθεια για διάλογο την ώρα που το κυριεύει ο θυμός είναι μάταια.

-Κρατήστε μια σταθερή στάση απέναντί του, δηλαδή αποφύγετε τη μία φορά να υπομένετε καρτερικά τα ξεσπάσματά του και την άλλη να το τιμωρείτε αυστηρά.

-Γενικά, αναθέστε του πρωτοβουλίες, επαινέστε και ενθαρρύνετε τη συνεργατική συμπεριφορά του. Αποφύγετε, από την άλλη, να το συγκρίνετε με άλλα παιδιά και να το υποτιμάτε. Η αυτοεκτίμηση είναι θεμελιώδης παράγοντας στην ομαλή ψυχονοητική ανάπτυξή του.

-Αν παρουσιάζει γενικευμένη άρνηση, προκλητικότητα, επιθετικότητα και δυσκολεύεται να επικοινωνήσει με τους γύρω του, ζητήστε τη βοήθεια ειδικού.

Πηγή: childit.gr