Ο ρατσισμός της χοντροφοβίας

Ο ρατσισμός της χοντροφοβίας

Ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες της νέας γενιάς, ο Θέμης Καραμουρατίδης, με μία γενναία τοποθέτησή του, στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook, μιλά για ένα θέμα-ταμπού της κοινωνίας, το ρατσίσμό που υφίστανται τα άτομα με μεγαλύτερο βάρος.

[babyPostAd]«Ως άνθρωπος που έχει παλέψει με την παχυσαρκία σε όλα της τα στάδια ήθελα απλώς να παρατηρήσω ότι ή χοντροφοβία είναι ίσως η μορφή ρατσισμού με την οποία είμαστε ανεκτικότεροι ως κοινωνία. Πολλοί υπέρμαχοι της ισότητας και της πολιτικά ορθής διατύπωσης γυρω μας παρουσίαζονται εξαιρετικά “σκληροί” απέναντι στα παχύσαρκα άτομα. Αν κανεις ρατσιστικό σχόλιο για την αναπηρία κάποιου θα Πέσουν όλοι (και δικαίως)να σε φάνε. Αν αποκαλεσεις όμως εναν άνθρωπο χοντρό δεν τρέχει και τίποτα. Είναι πολύ συνηθισμένο και αποδεκτό το να αποκαλούμε “βουβάλι” “αχόρταγο που γεμίζει την κοιλιά του ” έναν οποιονδήποτε με τον οποίο διαφωνούμε η δεν συμπαθούμε λόγω της στάσης και της ιδεολογίας του γενικότερα.

Η κοινωνία έχει την εσφαλμένη εντύπωση ότι ο δρόμος προς τη νοσογονο παχυσαρκία είναι στρωμένος με σουβλάκια και κεφάτη υπερφαγία για έναν άνθρωπο που απλώς δεν έλεγξε το πάθος του για το φαγητό και δεν μετρίασε τη χαρά του και εκδικείται το παχύσαρκο άτομο για αυτό . Είναι ομως , ένας δρόμος πολύ σκληρός,μοναχικός ενας καθημερινος και ασταματητος αγωνας και μια ασθένεια εξαιρετικά ύπουλη . Και δεν υπάρχει χυδαιότερη και πιο επιπόλαιη κρίση για έναν άνθρωπο από το κλασικό σχολιακι: “Ε ραψτο και Εσυ” . Γιατί αν ήταν τοσο απλή υποθέση αυτό το “ραψτο” θα το είχαν κάνει όλοι αυτοί οι άνθρωποι που είναι υποχρεωμένοι να έρχονται αντιμέτωποι με μια κοινωνία που δεν τους συγχωρεί την ασθένεια τους.και δεν το αξίζουν(-ζουμε).

Οι μόνοι άνθρωποι που πραγματικά αξίζουν οποιαδήποτε μορφή ρατσισμού είναι οι ίδιοι οι ρατσιστές».

Πηγή: antikleidi.com