Γράφει η Taara Datta Donley στο scarymommy.com
Το καλοκαίρι κάποια στιγμή είχαμε πάει σε ένα πάρκο. Τάιζα την κόρη μου και κοίταζα τον σύζυγο μου που έσπρωχνε τον γιο μας για να κάνει κούνια, παρατήρησα μια νεαρή μητέρα και καθόταν παραπέρα. Τάιζε κι εκείνη το μωρό της, το οποίο πρέπει να είναι κοντά στην ηλικία της κόρης μου. Μια ηλικιωμένη γυναίκα που μάλλον ήταν η μητέρα της, καθόταν δίπλα της και έπαιζε με ένα αγόρι κοντά στην ηλικία του γιου μου.
Τις παρατηρούσα ήσυχα όσο η κόρη μου έπινε το γάλα της. Όταν το μωρό της έβαλε ξαφνικά τα κλάματα, η νεαρή γυναίκα ρώτησε αγανακτισμένη «Τι να κάνω;». Η μητέρα της πήρε αμέσως το μωρό αγκαλιά και είπε με νόημα στην κόρη της «Πήγαινε με τον Jake να παίξει.» Το κουρασμένο πρόσωπο της νεαρής γυναίκας έλαμψε και ρώτησε «Είσαι σίγουρη;».
“Απολύτως”, είπε η ηλικιωμένη γυναίκα καθώς έτριβε με τρυφερότητα την πλατούλα του μωρού. Η γυναίκα πήγε με τον γιο της να παίξουν στην παιδική χαρά ενώ η ηλικιωμένη γυναίκα έκανε βόλτες με το μωρό στην αγκαλιά της προσπαθώντας να το ηρεμίσει.
Ένιωσα ένα τσίμπημα ζήλιας μέσα μου. Δεν έχω κανέναν να κάνει αυτό για μένα. Η μητέρα μου πέθανε πριν από αρκετά χρόνια. Δεν ζηλεύω αυτή τη γυναίκα για το γεγονός ότι έχει μαμά, αλλά είμαι όπως κάθε μαμά που δεν έχει δική της μαμά… Εύχομαι απλά η μητέρα μου να ήταν ζωντανή για αυτόν και για πολλούς ακόμη λόγους.
Εύχομαι η μητέρα μου να ήξερε ότι είχε έναν εγγονό. Μετά από έναν χρόνο περίπου νοσηλείας σε ένα νοσοκομείο, πέθανε όταν ο γιος μου ήταν μόλις 6 εβδομάδων. Η μαμά μου είχε δύο κόρες και λάτρευε τα ανήψια της. Είχα φέρει το μωρό στο νοσοκομείο να την επισκεφτεί, όταν ήταν στα τελευταία της, αλλά δεν μπορώ να ξέρω αν κατάλαβε οτι το αγόρι αυτό ήταν εγγονός της.
Εύχομαι η μητέρα μου να ήξερε ότι έχει μια εγγονή. Το κοριτσάκι μου ήδη συμπεριφέρεται σαν μια μικρή δεσποινιδούλα. Μοιάζει πολύ με την γιαγιά της. Κάθε της χαμόγελο είναι όμορφο και κάθε της γκριμάτσα είναι χαριτωμένη.Η μητέρα μου κάποτε μου είπε ότι «μπορείς να καταφέρεις ό,τι θες με ένα χαμόγελο». Νομίζω ότι θα λάτρευε το χαμόγελο της κόρης μου, αν τη γνώριζε.
Εύχομαι η μητέρα μου να μου είχε φέρει φαγητό όταν γέννησα τα παιδιά μου. Ήταν η καλύτερη μαγείρισσα που γνώρισα ποτέ. Μπορούσε απλά να δοκιμάσει κάτι και να το φτιάξει χωρίς να έχει την συνταγή. Θα της άρεσε τόσο πολύ να μπει στην κουζίνα να μαγειρέψει για τα εγγόνια της!
Δεν μπορούσα να φανταστώ πόση αγάπη μπορεί να χωρέσει η καρδιά μου μέχρι αυτή τη στιγμή…
Μακάρι να είχα κοντά μου τη μαμά μου, όταν δυσκολευόμουν με τα μωρά. Εκείνη θα μπορούσε να καθησυχάσει τους φόβους μου και να με διαβεβαιώσει ότι όλα είναι εντάξει. Επειδή όμως δεν την είχα, αναγκαστικά γκούγκλαρα κάθε μου απορία, ρωτούσα φίλους και γνωστούς και διάβαζα βιβλία με συμβουλές για γονείς.
Μακάρι να μπορούσα να κλάψω στον ώμο της μαμάς μου, όταν ένιωθα μια αποτυχημένη μαμά ή τις ημέρες εκείνες που απλά ένιωθα αποπροσανατολισμένη. Απλά θα άκουγε και, το σημαντικότερο, θα με καταλάβαινε πραγματικά. Κανείς δεν σε καταλαβαίνει καλύτερα από την μητέρα σου.
Εύχομαι τα παιδιά μου να είχαν ένα ακόμη αγαπημένο άτομο στη ζωή τους. Κάποιον που να θεωρεί τα ξεσπάσματα θυμού τους αξιαγάπητα και να παίζει μαζί τους χωρίς να βαριέται. Η μητέρα μου ήταν καλλιτέχνιδα και μου μάθαινε πώς να ζωγραφίζω λουλούδια. Θα ήταν τόσο περήφανη για τις ικανότητες του εγγονού της στη ζωγραφική! Στον ύπνο μου έβλεπα την μητέρα μου με τον γιο μου να ζωγραφίζουν μαζί και να τον καθοδηγεί.
Αλλά πάνω απ’ όλα, εύχομαι να μπορούσα να πω στη μητέρα μου πόσο πολύ τη θαυμάζω και τη σέβομαι. Δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο εκπληκτική γυναίκα ήταν, μέχρι που έκανα παιδιά. Η μαμά μου κατάφερε να μεγαλώσει δύο παιδιά, να οργανώνει το νοικοκυριό και να διαβάζει ταυτόχρονα για να πάρει πτυχίο στην ψυχολογία. Αφιέρωσε την εργασία της και την εργασιακή ζωή της μετέπειτα, βοηθώντας όσους είχαν την μεγαλύτερη ανάγκη στην κοινωνία: τους φυλακισμένους και τους ψυχικά ασθενείς.
Αν είσαι μαμά, χωρίς μαμά, θα καταλαβαίνεις την επιθυμία μου. Δημιουργεί μια τρύπα στην καρδιά, ένα κενό που δεν μπορεί να καλυφθεί από αλλού. Αλλά κάθε μέρα, όταν βλέπω τα πρόσωπα των παιδιών μου, αισθάνομαι την παρουσία της και αυτό με παρηγορεί. Βλέπω την γλυκύτητά της στο χαμόγελό της κόρης μου και τη σπιρτάδα της στα μάτια του γιου μου. Ελπίζω ότι εκεί που είναι, θα ξέρει ότι είμαι πολύ περήφανη που είμαι κόρη της!.
Babyradio.gr – Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή
