Η σπουδαιότητα της σχέσης πατέρα – παιδιού
«Δεν μπορώ να σκεφτώ καμία άλλη ανάγκη στην παιδική ηλικία, τόσο δυνατή όσο η ανάγκη της πατρικής προστασίας». – Σίγκμουντ Φρόιντ
Όσο απαραίτητη είναι η συμμετοχή του μπαμπά στο να γεννηθεί ένα παιδί στον κόσμο, το ίδιο σημαντική είναι και η συμμετοχή του στην ανατροφή αυτού/ης. Παραδοσιακά, ο πατρικός ρόλος είναι πιο περιορισμένος από τον μητρικό στην ανατροφή των παιδιών, είτε λόγω στερεοτυπικών αντιλήψεων, είτε λόγω αυξημένων υποχρεώσεων, που συνεπάγονται μειωμένο ελεύθερο χρόνο.
Παρ’ όλα αυτά, είναι σημαντικό η παρουσία του πατέρα να εδραιωθεί τόσο στη ζωή όσο και στην ψυχή ενός παιδιού. Οι σύγχρονες έρευνες (Dumont & Paquette, 2012; Sandhu, 2014; Rosenberg & Wilcox, 2006), σε αντίθεση με το παρελθόν, υποδεικνύουν ξεκάθαρα ότι η ενεργή πατρική εμπλοκή στην ανατροφή του παιδιού έχει μεγάλη σημασία και συμβάλει καθοριστικά στην ψυχο-κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού.
Είναι η ξεχωριστή σχέση με τον πατέρα που βοηθάει το παιδί να διαφοροποιηθεί, να εξερευνήσει τον έξω κόσμο, και να δημιουργήσει έναν αυτόνομο εαυτό μακριά από την συμβιωτική σχέση με την μητέρα.
Άλλο να είσαι «πατέρας» και άλλο να είσαι «μπαμπάς»
Κάτω από την ασφάλεια που μπορεί να παρέχει ο πατέρας στο παιδί, του δίνεται επίσης η δυνατότητα να:
• να αναπτύξει την αυτοεκτίμησή του,
• να εξερευνήσει την σεξουαλική του ταυτότητα,
• να δομήσει τα όρια του,
• και να αναπτύξει μια αίσθηση έλεγχο των εσωτερικών παρορμήσεων.
Ακόμα και όταν ο πατέρας παίζει με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο με το παιδί του (κυρίως σωματικά), συμβάλλει την ανάπτυξή του και χτίσει μια σχέση εγγύτητας και επικοινωνίας.
Καθώς το παιδί μεγαλώνει, ο πατέρας μπορεί να αναλάβει επιπρόσθετους ρόλους στην πνευματική- ηθική καθοδήγηση και την κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού. Η ελλιπής συμμετοχή του πατέρα στην φροντίδα των παιδιών εμποδίζει την ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης, την ανοχή της ματαίωσης, τον έλεγχο των παρορμήσεων, και τις κοινωνικές και γνωστικές λειτουργίες (Βiller, 1982).
Ο χρόνος για αυθεντική επικοινωνία και παιχνίδι, η ενασχόληση με τις καθημερινές ανάγκες του παιδιού, η προστασία, η προτροπή, η υπομονή, οι αγκαλιές και τα φιλιά είναι τα πολυτιμότερα δώρα που μπορεί να κάνει ένας πατέρας στο παιδί του. Είναι φανερό λοιπόν ότι, η πατρική φιγούρα είναι το ίδιο ευχάριστη και απαραίτητη στην ανατροφή και την διαπαιδαγώγηση του παιδιού με την μητρική.
Σε κάθε στάδιο εξέλιξης του, το παιδί χρειάζεται έναν πατέρα που να είναι παρόν και θα του παρέχει αγάπη και ασφάλεια, θα τον έχει ως πρότυπο και στήριγμα ή ακόμα και ως μια μορφή εξουσίας την οποία μπορεί να αμφισβητήσει…
Πηγή: babyonline.gr
