Τα αντιβιοτικά ανήκουν σήμερα στην κατηγορία των πιο σημαντικών και ισχυρών φαρμάκων. Όταν χρησιμοποιούνται σωστά σώζουν ζωές, όταν όμως η χρήση τους γίνεται λανθασμένα, ενδέχεται να επιφέρουν βλαπτικές συνέπειες.
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, η κατανάλωση αντιβιοτικών στη χώρα μας είναι 4-20 φορές μεγαλύτερη σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Όμως, η αντιβίωση δεν ενδείκνυται ούτε για τους μεγάλους ούτε για τα παιδιά, χωρίς σοβαρό λόγο. Eιδικά στα παιδιά πρέπει να αποφεύγεται πολύ περισσότερο, επειδή το ανοσοποιητικό τους σύστημα δεν είναι ακόμα ολοκληρωμένο και η υπερκατανάλωση ακόμα και των πιο ακίνδυνων φαρμάκων, μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες σε ένα υπό διαμόρφωση ανοσοποιητικό σύστημα.
Οι περισσότερες λοιμώξεις προκαλούνται από δύο τύπους μικροοργανισμών: ιούς και βακτηρίδια. Οι ιοί προκαλούν όλα τα κρυολογήματα και τις περισσότερες καταστάσεις που συνοδεύονται από βήχα και πονόλαιμο. Οι συνηθισμένες ιογενείς λοιμώξεις ποτέ δεν αντιμετωπίζονται με αντιβιοτικά. Τo παιδί θα γίνει καλά μόλις η λοίμωξη συμπληρώσει τον κύκλο της. Οι ιογενείς παθήσεις δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με αντιβιοτικά.
Τα αντιβιοτικά μπορεί να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία μικροβιακών λοιμώξεων, αν και υπάρχουν μερικά στελέχη βακτηριδίων που έχουν αναπτύξει αντοχή σε κάποια αντιβιοτικά. Αν το παιδί σας μολύνθηκε με ανθεκτικά βακτηρίδια, ίσως χρειαστεί η εισαγωγή του στο νοσοκομείο για να πάρει ισχυρότερα φάρμακα ενδοφλεβίως. Ήδη, μερικά στελέχη μικροοργανισμών δεν υπακούουν στις συνήθεις θεραπείες. Για να προστατέψετε το παιδί σας από μία μόλυνση με ανθεκτικά στην αντιβίωση μικρόβια, θα πρέπει να χρησιμοποιείτε μόνον τα αντιβιοτικά εκείνα που ο παιδίατρος πιστεύει ότι θα είναι αποτελεσματικά, επειδή η επαναλαμβανόμενη ή λανθασμένη χρήση των φαρμάκων αυτών συμβάλει στην αύξηση ανθεκτικών στη θεραπεία μικροβιακών στελεχών.
Πότε χρειάζονται αντιβιοτικά και πότε όχι;
Η ερώτηση αυτή μπορεί να απαντηθεί μόνον από τον παιδίατρο, επειδή η απάντηση εξαρτάται από την τελική διάγνωση. Αν πιστεύετε ότι το παιδί σας χρειάζεται θεραπεία επικοινωνήστε με τον παιδίατρο σας.
- Ωτίτιδες: Οι περισσότεροι τύποι ωτίτιδας αντιμετωπίζονται με αντιβίωση, μερικοί όμως, όχι.
- Ιγμορίτιδες: τα αντιβιοτικά είναι απαραίτητα σε περιπτώσεις παρατεταμένης ή σοβαρής ιγμορίτιδας , όμως αυτό δεν σημαίνει ότι επειδή το παιδί έχει κιτρινοπράσινο ρινικό έκζεμα έχει οπωσδήποτε και κάποια μικροβιακή λοίμωξη. Το έκκριμα μπορεί να γίνεται παχύρρευστο και να αλλάζει χρώμα και σε ένα ιογενές κρυολόγημα.
- Βρογχίτιδα: Σπάνια τα παιδία χρειάζονται αντιβίωση για τη θεραπεία της βρογχίτιδας.
- Πονόλαιμος: Οι περισσότεροι πονόλαιμοι προκαλούνται από ιούς. Αντιβίωση χρειάζεται μόνο η στρεπτοκοκκική φαρυγγοαμυγδαλίτιδα, η οποία θα πρέπει να διαγνωστεί με εργαστηριακή εξέταση.
- Κρυολογήματα: Προκαλούνται από ιούς και μπορεί να διαρκέσουν δύο ή περισσότερες εβδομάδες. Τα αντιβιοτικά δεν έχουν θέση στη θεραπεία τους. Ίσως ο παιδίατρος σας προτείνει τρόπους ανακούφισης των συμπτωμάτων, όσο διαρκεί το κρυολόγημα.
Οι ιογενείς λοιμώξεις μπορεί μερικές φορές να οδηγήσουν σε μικροβιακές λοιμώξεις. Όμως, η θεραπεία ιογενών λοιμώξεων με αντιβιοτικά, με σκοπό την πρόληψη εμφάνισης μικροβιακών λοιμώξεων, είναι σφάλμα και μπορεί να οδηγήσει σε λοίμωξη με ανθεκτικούς μικροοργανισμούς. Ενημερώστε τον παιδίατρό σας στην περίπτωση που παρατείνεται ή επιδεινώνεται η αρρώστια του παιδιού, για να μπορέσει να σας υποδείξει την κατάλληλη θεραπεία.
Αν σας υποδειχθεί η χρήση αντιβίωσης, βεβαιωθείτε ότι το παιδί θα την πάρει για ένα πλήρη θεραπευτικό κύκλο. Ποτέ μην αποθηκεύετε αντιβιοτικά για να τα χρησιμοποιήσετε στο μέλλον.
letsfamily.gr
