Κάθε ηλικία του παιδιού έχει τις δυσκολίες και τις ευκολίες της. Τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά της. Αλλά όλες οι μαμάδες συμφωνούν ότι μέχρι ένα παιδί να φτάσει στην εφηβεία, η πιο δύσκολη ηλικία είναι αυτή των δύο ετών.
Τότε που το αγγελούδι σας δεν είναι ούτε μωρό, αλλά ούτε και παιδάκι. Που καταλαβαίνει τα βασικά αλλά δεν μπορείς να συνεννοηθείς πλήρως μαζί του. Που θέλει να εξερευνήσει την γλάστρα, την λεκάνη, την ντουλάπα, τον κόσμο ολόκληρο.
Στα αυτιά του ηχεί συνέχεια η λέξη “μη”, αλλά και αυτό είναι πολύ δύσκολο να το αποφύγετε. Το παιδάκι σας θέλει να ανοίξει τα ντουλάπια της κουζίνας, και πια μπορεί να τα ξεκλειδώσει, θέλει να δει τι έχει πάνω ο πάγκος και τον φτάνει. Περπατάει, τρέχει, σκαρφαλώνει, ανεβαίνει στην βιβλιοθήκη, πηδάει από τον καναπέ, γι’ αυτό και χρειάζεται συνέχεια κάποιον να το κυνηγάει. Μπορεί πολύ εύκολα να χτυπήσει σε μια γωνία, να σκοντάψει πάνω στα παιχνίδια, να βγει από την κούνια. Μπορεί να κάνει τα πάντα, αλλά όχι με ασφάλεια.
Η ηλικία των δύο είναι αυτή της μεγάλης εξερεύνησης για ένα παιδί για αυτό και είναι σημαντικό να το ενθαρρύνουμε και όχι συνεχώς να του απαγορεύουμε. Ωστόσο ακόμα βάζει πράγματα στο στόμα του, δεν έχει κόψει την πάνα και μιλάει μεν αλλά σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην μπορεί να εξηγήσει πολλές φορές τι θέλει.
Ακούγεται δύσκολο αλλά μην απογοητεύεστε. Γιατί σε αυτή την ηλικία τα παιδιά είναι πιο χαριτωμένα από ποτέ, μασάνε τις λέξεις, προσπαθούν να εκφραστούν και σας γεμίζουν αγκαλιές. Τα δίχρονα είναι ζόρικα αλλά αξιαγάπητα και στο άλμπουμ της ζωής σας θα καταθέσουν τις πιο όμορφες φωτογραφίες!
