Επίπεδο I: Τα παιδιά παλεύουν στο πλαίσιο του παιχνιδιού.
1. Αγνοήστε το. Σκεφτείτε τις επόμενες διακοπές σας.
2. Πείτε στον εαυτό σας ότι τα παιδιά αποκτούν μια σημαντική εμπειρία στην επίλυση των διαφορών τους.
Επίπεδο II: Τα αίματα ανάβουν. Η παρέμβαση ενός ενήλικα μπορεί να είναι χρήσιμη.
1. Αναγνωρίστε τον θυμό των παιδιών: Ακούγεστε έξαλλοι ο ένας με τον άλλο”.
2. Παρουσιάστε εσείς την οπτική του κάθε παιδιού: “Οπότε, Σάρα, εσύ θες να κρατήσεις το σκυλάκι, επειδή μόλις ήρθε στην αγκαλιά σου. Κι εσύ, Μπίλλυ, νιώθεις ότι ήρθε η δική σου σειρά να το πάρεις”.
3. Περιγράψτε το πρόβλημα σεβόμενοι τις διαστάσεις του: “Δύσκολη κατάσταση. Έχουμε δύο παιδιά αλλά μόνο ένα σκυλάκι”.
4. Εκφράστε την πίστη σας στην ικανότητα των παιδιών να βρουν μόνα τους μια λύση: “Είμαι σίγουρος/η ότι οι δύο σας μπορείτε να βρείτε μια λύση δίκαιη και για τους/τις δύο σας και για το σκυλάκι”.
5. Φύγετε από τον χώρο του καβγά.
Επίπεδο III: Η κατάσταση είναι δυνητικά επικίνδυνη
1. Διερευνήστε: “Για πείτε μου, μαλώνετε στα ψέματα ή στ’ αλήθεια;”
Η πάλη στα ψέματα επιτρέπεται, η πάλη με αληθινά χτυπήματα όχι.
2. Δώστε στα παιδιά να καταλάβουν ότι: “Μπορείτε να παλεύετε στα ψέματα μόνο αν συμφωνείτε ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ”.
Αν δεν διασκεδάζουν και οι δύο, πρέπει να σταματήσει.
3. Σεβαστείτε και τα δικά σας συναισθήματα:
“Και στα ψέματα να το κάνετε, μου είναι πολύ δύσκολο να σας βλέπω. Πρέπει να βρείτε κάποιο άλλο παιχνίδι”.
Επίπεδο IV: Η κατάσταση είναι φανερά επικίνδυνη! Κρίνεται απαραίτητη η παρέμβαση ενός ενήλικα.
1. Περιγράψτε αυτό που βλέπετε:
“Βλέπω δύο πολύ θυμωμένα παιδιά, που είναι έτοιμα να χτυπήσουν το ένα το άλλο”.
2. Χωρίστε τα παιδιά:
“Δεν είναι ασφαλές να παραμείνετε μαζί. Χρειαζόμαστε ένα διάλειμμα, για να ηρεμήσουν τα πνεύματα. Γρήγορα, ο καθένας στο δωμάτιό του”.
Πηγή: Αδέλφια, όχι αντίπαλοι, εκδ. Πατάκης
Διαβάστε ακόμα:
- «Εγώ-μηνύματα»: το κόλπο για να βάλετε όρια χωρίς τιμωρία
- Τι εννοείς έχουμε ανάγκες; Όρια χωρίς τιμωρία pt2
