«Μαμά, είμαι ερωτευμένη»
Τα χτυποκάρδια στο θρανίο δεν αργούν να έρθουν. Αθώα σημειώματα, λουλούδια και καρδούλες που υπόσχονται αιώνια αγάπη, είναι μερικές από τις πιο γλυκές στιγμές του σχολείου. Παρόλα αυτά, οι γονείς στο άκουσμα της φράσης αυτής αναστατώνονται. Βέβαια ρόλο παίζει και η ηλικία του παιδιού κάθε φορά. Άλλο είναι η κόρη σας να σας πει στα 5 της «ερωτευμένη» κι άλλο στα 15 της χρόνια.
Πολύ συχνά σύμφωνα με το jenny.gr, οι πρώτοι έρωτες περνάνε απαρατήρητοι. Είναι η έλξη που νιώθουν τα μικρά σας όταν παίζουν μ’ ένα παιδί του αντίθετου φύλου. Τότε αρχίζουν να νιώθουν μια οικειότητα και μια επιθυμία να είναι μαζί του πολλές ώρες.Κάπως έτσι μοιάζει το «παιδικό» αυτό συναίσθημα, το οποίο συνήθως, καθώς μεγαλώνουν έχουν την τάση να το υποτιμούν και το κοροϊδεύουν. Ο λόγος είναι πως αρχίζουν να νιώθουν ντροπή και αμηχανία για τα συναισθήματά τους.
Κι όμως, ανάλογα με την στενότητα της σχέσης, τις συνθήκες μέσα στις οποίες συναντώνται τα δυο παιδιά, την ηλικία και κυρίως την ιδιοσυγκρασία του κάθε παιδιού ο σύνδεσμος αυτός μπορεί να εξελιχθεί, έστω και για ένα μικρό χρονικό διάστημα σε μια σχέση γεμάτη πραγματική αγάπη, αφοσίωση, τρυφερότητα.
Οι γονείς και γενικότερα το περιβάλλον του παιδιού επηρεάζουν πολύ τα συναισθήματά του και τον τρόπο που το αντιμετωπίζει. Πολλές φορές οι ενήλικες υποτιμούν ή αστειεύονται τα παιδιά όταν μοιράζονται την εμπειρία τους αυτή.
Ακόμα, μπορεί να πιέζουν με ερωτήσεις «έλα στο σχολείο δεν έχεις κανένα αγοράκι που να αγαπάς;» Σε ένα παιδί ντροπαλό, εσωστρεφές ή πολύ απλά αργό στην ανάπτυξη και την έκφραση του ερωτικού ενδιαφέροντος, μπορεί η πίεση αυτής της προσδοκίας στην οποία δεν αισθάνεται ικανό να αντεπεξέλθει, να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα: να το κάνει ακόμη πιο ντροπαλό και κλειστό. Η τάση αυτή των γονιών συνήθως είναι άκακη, συχνά όμως δεν ανταποκρίνονται στα πραγματικά συναισθήματα του παιδιού.
Τι σημαίνει όμως για το παιδί ο «έρωτας»;
Τα συναισθήματα και η σημασία του διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία του παιδιού. Και παρόλο που φαίνεται κάπως αστείο, υπάρχουν παιδιά που δηλώνουν ερωτευμένα, ήδη στα 5 και 6 τους χρόνια.
Πώς όμως ερωτεύεται κανείς;
Οι ειδικοί λένε πως ο έρωτας έρχεται σε μια στιγμή αλλαγής στη ζωή του ατόμου. Σε στιγμές κρίσης, αλλαγής, μεταμόρφωσης ψάχνεις κάποιον που θα σε βοηθήσει να βρεις το δρόμο σου, έναν «οδηγό» χάρη στον οποίο θα μπορέσεις να γίνεις αυτό το «καινούργιο ον» προς το οποίο κατευθύνεσαι. Είναι μια εσωτερική παρόρμηση που σε ωθεί να αναζητήσεις την «αδερφή ψυχή» και να «αναγεννηθείς» μαζί της και με τη βοήθεια της.
Στην περίπτωση αυτή των παιδιών η αναγέννηση έχει να κάνει με την ανεξαρτητοποίηση του παιδιού από τη μητέρα του. Το πρώτο σημαντικό στάδιο της αποσύνδεσης αυτής είναι η έναρξη του σχολείου, όταν το παιδί αποκτά πια τον εντελώς δικό του κοινωνικό περίγυρο, μια ομάδα συνομηλίκων με τους οποίους μοιράζεται τη μέρα του, το παιχνίδι του, τα ενδιαφέροντα και τα μυστικά του. Αυτή είναι μια ηλικία κατά την οποία αρκετά παιδιά δηλώνουν για πρώτη φορά ερωτευμένα και το εννοούν. Αγαπούν με ένταση και αφοσίωση, έστω κι αν αυτό δεν κρατήσει για πολύ.
Αργότερα, όμως έρχονται οι έρωτες της εφηβείας. Τα συναισθήματα εκεί είναι πιο βαθιά. Στην εφηβεία λοιπόν μπορεί το σώμα να αναπτύσσεται ακόμα, τα παιδιά αρχίζουν να νιώθουν έντονο ενδιαφέρον και έλξη για το αντίθετο φύλο.Το ενδιαφέρον τους συχνά εκφράζεται με αρνητικό τρόπο, με κρίσεις, συγκρίσεις και συγκρούσεις, κόντρες και κοροϊδίες αλλά με τους πρώτους ρομαντικούς έρωτες. Πρόκειται για μια νέα περίοδο αποδέσμευσης από τον στενό κόσμο της πρώτης παιδικής ηλικίας και της οικογένειας. Τα παιδιά αρχίζουν να προσανατολίζονται προς πρότυπα εκτός οικογένειας, αποκτούν τις δικές τους προτιμήσεις, στους φίλους, τη μουσική, τα ρούχα, το φαγητό, τους ήρωες. Παρόλα αυτά ο έρωτας στην εφηβεία, αν και εκδηλώνεται με πάθος είναι λιγότερο αφοσιωμένος από αυτόν των μικρότερων παιδιών. Οι έφηβοι συνήθως δεν είναι ιδιαίτερα ανεκτικοί, χάνουν την όρεξη τους κι απογοητεύονται εύκολα. Προέχει η αναζήτηση του εαυτού, και στο πρόσωπο του ανθρώπου που ερωτεύονται ψάχνουν περισσότερο να δουν τις φαντασιώσεις τους να αντικατοπτρίζονται, παρά τον άλλο.
Οι γονείς τώρα δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν τις περισσότερες φορές μπροστά στις δηλώσεις αγάπης. Δεν ξέρουν αν πρέπει να γελάσουν ή να ανησυχήσουν, να ασχοληθούν ή να αδιαφορήσουν. Τα παιδιά όταν μοιράζονται το γεγονός αυτό θέλουν απλά να το πουν, δεν περιμένουν κάτι παραπάνω. Επίσης, είναι πολύ ευαίσθητα με το θέμα αυτό. Δεν τους αρέσει καθόλου οι μεγάλοι να γελούν μαζί τους ή να το διαδίδουν ως κουτσομπολιό.
Όταν σας ρωτάνε ή ζητούν την συμπαράσταση σας και απλές και σύντομες εξηγήσεις στις απορίες τους γιατί αυτό που θέλουν κυρίως είναι να καταλάβετε αυτό που αισθάνονται και ίσως να τους διηγηθείτε κάτι απ’ τη δική μας εμπειρία.
