Πώς μπορούμε και γιατί πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας να γίνονται ανεξάρτητα σιγά- σιγά ανάλογα με την ηλικία τους και την ωριμότητά τους.
Ο γονιός πρέπει να μάθει στο παιδί την ανεξαρτικοποίηση και να την δεν σαν φυσιολογική ψυχολογική ανάγκη του παιδιού. Καθώς μεγαλώνει ένα παιδί έχει τη φυσιολογική εξελικτική, ψυχολογική ανάγκη για ανεξαρτοποίηση άρα υπάρχει μέσα στη φύση του παιδιού και γι΄αυτό οι γονείς πρέπει να την σεβαστούν.
Οι γονείς πρεπει να ξεπεράσουν τους φόβους και τις ανασφάλειές τους και να προσφέρουν την ευκαιρία στα παιδιά τους για ανεξαρτικοποίηση και χτίσιμο της προσωπικότητάς τους. Πάντα βέβαια λαμβάνοντας υπόψιν της εξελικτική- ψυχολογική ηλικία κάθε παιδιου, πρέπει οι γονείς να καλλιεργήσουν την αυτοπεποιθησή τους και την πίστη στον εαυτό τους και στις ικανότητές τους και αυτό θα γίνει με την καλλιέργεια της ανεξαρτησίας τους.
ΑΝ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΙΜΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ «ΣΚΙΑ και ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ» ΤΟΥ ΓΟΝΙΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙ ΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ, ΤΙΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ.
Μερικές καλές ευκαιρίες για να αρχίσει η καλλιέργεια της ανεξαρτικοποίησης είναι οι διακοπές σε κατασκηνώσεις αλλά και οι επισκέψεις σε φίλους
Από μικρή ηλικία οι γονείς μπορούν να δίνουν στα παιδιά μικρές πρωτοβουλίες όπως το να κάνουν μπάνιο (5-6 ετών) μπάνιο μόνα τους.
Αργότερα πιο πολλές, να τακτοποιήσουν το δωμάτιό τους, τα παιχνίδια τους τα βιβλία τους και τα ρούχα τους (6-7 ετών ).
Αργότερα να κοιμηθούν σε σπίτι φίλων τους (8-9 ετών ) και ακόμα αργότερα να πάνε κατασκήνωση (9-10-11 ετών) και να περνάνε πιο ποιοτικό και ποσοτικό χρόνο με τους φίλους τους, χωρίς τη συνεχη παρουσία των γονιών (12-14 ετών).
ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ, ΝΑ ΕΞΕΛΙΣΣΟΝΤΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥΣ.
Αν σας άρεσε το άρθρο,πατήστε Share… και μοιραστείτε το με τους φίλους σας
