Πόσο επικίνδυνο είναι το “κρακ” που κάνουμε στα δάχτυλα;
Γράφει ο ορθοπαιδικός Σπυρίδων Κυρίτσης.
ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΡΑΚ
Όλοι έχουμε συναντήσει ανθρώπους που τραβούν με κάποιο τρόπο τις αρθρώσεις των χεριών τους ή τα λυγίζουν και παράγουν έναν ήχο που ομοιάζει με αυτόν που δημιουργείται όταν ανοίγουμε μπουκάλι με φελλό (ποπ) ή σαν τον ήχο που κάνουν τα κρόταλα (κρακ), το φαινόμενο ονομάζεται “Cracking the knuckles” – («κροτάλισμα» των αρθρώσεων)
Τις περισσότερες φορές αποτελεί ένα παιχνίδι να «λυγίζουμε» τα δάχτυλά μας για να κάνουμε πλάκα στην παρέα και να κάνουμε εντύπωση στο περιβάλλον μας , καθώς είναι διασκεδαστικό, και μόνο όταν ο ήχος συνοδεύεται από πόνο μπορεί να προκαλέσει βλάβες στις αρθρώσεις.
Δε θα θυμάσαι πώς έτρεχαν τα δάκρυα μου όταν σε αντίκρισα πρώτη φορά… Εγώ θα θυμάμαι!
ΟΙ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ
Υπάρχουν λίγες μελέτες σχετικές με το «κρακ» των αρθρώσεων. Μια από τις πιο μεγάλες σε αριθμό περιστατικών είναι αυτή των Castellanos and Axelrod (1990) που αφορούσε 300 άτομα, ηλικίας >45 ετών, εκ των οποίων οι 74 συνήθιζαν να «κροταλίζουν» τις αρθρώσεις τους για πολλά χρόνια.
ΤΙ ΤΟ ΠΡΟΚΑΛΕΙ
Φαίνεται ότι στις αρθρώσεις, λόγω της συνεχούς κίνησης τους, δημιουργούνται μικρές φυσαλλίδες που περιέχουν διάφορα αέρια, που βρίσκονται φυσιολογικά διαλυμένα στο αρθρικό υγρό. Αυτές όταν συμπιεστούν κατάλληλα, σπάνε και παράγουν τον χαρακτηριστικό ήχο, διαφορετικής έντασης κάθε φορά.
Άλλη εξήγηση είναι ο ήχος να προέρχεται από στιγμιαίες προκλητές μετατοπίσεις των μικρών ή μεγάλων τενόντων και συνδέσμων που ευρίσκονται άφθονοι πέριξ των αρθρώσεων.
Πάντως η ερμηνεία του φαινομένου δεν είναι ακόμη ξεκαθαρισμένη.
ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΒΛΑΒΕΣ;
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι όσοι «κροταλίζουν» τις αρθρώσεις τους δεν παρουσιάζουν μεν μεγαλύτερα ποσοστά οστεοαρθρίτιδας των άκρων χειρών από τους άλλους.
Πιο πρόσφατα μια ομάδα ερευνητών μελέτησε τις ακτινογραφίες των άκρων χειρών 214 ατόμων και αναζήτησε σημεία οστεοαρθρίτιδας σε άτομα που «κροτάλιζαν» συστηματικά τις αρθρώσεις των δακτύλων τους.
Τα αποτελέσματά τους έδειξαν ότι, το «κροτάλισμα» των αρθρώσεων των άκρων χειρών ΔΕΝ οδηγεί σε οστεοαρθρίτιδα.
Σημαντικό είναι να τονισθεί ότι παρά τον ήχο, η άρθρωση είναι ανώδυνη κατά την κίνηση και διαφέρει από την επώδυνη άρθρωση της χρόνιας οστεοαρθρίτιδας των γονάτων, που παράγει, κατά την ψηλάφηση της έναν διαφορετικό ήχο, ο οποίος ονομάζετα «κριγμός».
Εφόσον η «συνήθεια» αυτή δεν οδηγεί αποδεδειγμένα σε βλάβη, δεν συντρέχει λόγος διακοπής της και αν είναι επιβεβλημένη για άλλους λόγους τότε ένας Ψυχολόγος ή Εργοθεραπευτής έχει την απάντηση.
