Είμαι μια μαμά που ποτέ δεν της άρεσε η δουλειά της «μαμάς». Γνωρίζετε πως υπάρχουν κι άλλες σαν εμένα; Όχι; Εγώ ξέρω συναδέλφους μου, μαμάδες, που δεν είχαν οραματιστεί ποτέ να σκουπίζουν συναχωμένες μύτες και να πατούν πάνω σε σκορπισμένα δημητριακά! Είμαστε μαμάδες που παλεύουμε κάθε μέρα με αυτή την σκέψη…: «Αυτός είναι ο λόγος που δεν ήθελα ποτέ να κάνω παιδιά!»
Το είχατε σκεφτεί ποτέ αυτό; Εγώ το έκανα μόλις σήμερα! Τα παιδιά μου ήταν σκαρφαλωμένα επάνω μου, μου τραβούσαν τη μπλούζα γκρινιάζοντας και κλαίγοντας επειδή ήθελαν να τα πάρω αγκαλιά ενώ εκείνη την ώρα πάλευα με ένα καυτό τηγάνι γεμάτο μπέικον! Σφίγγω τα δόντια μου..σφίγγω την λαβή της σπάτουλας που κρατούσα και σκέφτηκα: «Αυτό δεν ήταν στα σχέδιά μου! Δεν είναι αυτή η ζωή που ονειρευόμουν!!! Αυτός είναι ο λόγος που δεν ήθελα παιδιά!
Η κάθε μέρα μου είναι ένας αγώνας…
Έχω φίλες που πάντα ήθελαν παιδιά. Μιλούν για τις χαρές της μητρότητας και βρίσκουν ουράνια τόξα μέσα στις πάνες των παιδιών τους αντί για τα «απόβλητα» του προηγούμενου γεύματος! Έχω διαβάσει αμέτρητα μαμαδοblogs που περιγράφουν την ολοκλήρωση της ύπαρξής τους μέσα από τα παιδιά τους. Μας λένε ξανά και ξανά πόσο ευλογημένες είμαστε (και πρέπει να νιώθουμε) επειδή αποκτήσαμε παιδιά και πως θα πρέπει να απολαμβάνουμε το κάθε λεπτό.
Εγώ όμως και οι όμοιες μου μαμάδες είμαστε τα «μαύρα πρόβατα» των μαμάδων…τα «απόβλητα» .Είμαστε η μαμάδες που είδαν τις αδυναμίες τους, τις είδαν ξεκάθαρα και ήξεραν πως η μητρότητα δεν ήταν η κατάλληλη επιλογή για αυτές…Είμαστε οι μαμάδες που τα βράδια κάθονται στο πάτωμα και κλαίνε…κλαίνε από φόβο γιατί τα παιδιά δεν τα είχαν «προγραμματίσει» και τελικά τα έκανα σκατά!
Κι όμως είμαστε κι εμείς εδώ!
Ίσως κάτι να πήγε στραβά στον οικογενειακό μας προσανατολισμό..Ίσως να ήταν θέμα λάθους timing…Όποια κι αν είναι η ιστορία μας, ότι κι αν συνέβη τώρα «συλλέγουμε» λερωμένες πάνες, καθαρίζουμε εμετούς από το χαλί, σκουπίζουμε μύτες κτλ ενώ η φωνή μέσα στο κεφάλι μας, μας λέει: «Αυτός είναι ο λόγος που δεν ήθελες παιδιά».
Δεν πρόκειται να σου πω τους 10 τρόπους που θα κάνεις τα παιδιά σου να διασκεδάσουν ενώ εσύ είσαι σε άσχημη μέρα…Δεν είμαι εγώ που θα κρίνω την δική σου εγωιστική συμπεριφορά.
Θα σου πω μόνο πώς είναι ok… Δεν πειράζει που αρχικά δεν ήθελες παιδιά…δεν σαν κάνει αυτό εγωίστριες,κακίες μάνες ή λιγότερο γυναίκες…σας κάνει άτομα με ειλικρίνεια!
Δεν πειράζει που δε μπορείς να ταυτιστείς με άλλες μαμάδες που εξιστορούν την επιτυχία του οικογενειακού τους πλάνου! Δεν πρέπει να νιώθετε ντροπή που το παιδί σας δεν ήταν αποτέλεσμα ¨προγραμματισμού» ή ήταν έξω από το «ταξίδι» της ζωής σας!
Δεν πειράζει που είστε απροετοίμαστη και «πιάνετε» τον εαυτό να να gοoglάρει: «Το παιδί μου κάνει…(αυτό) είναι φυσιολογικό;» ενώ οι άλλες μαμάδες θα απαντούσαν σε αυτή την ερώτηση ενστικτωδώς!
Δεν πειράζει να ζητήσεις βοήθεια…καμιά μαμά δεν είναι τέλεια και όλες χρειάζονται ένα διάλειμμα που και που..κάποιες μαμάδες όμως μπορεί να χρειάζονται περισσότερα και μεγαλύτερα διαλείμματα από την ζωή που δεν είχαν σχεδιάσει!
Το σημαντικότερο όλων όμως είναι να μιλήσετε! Να μιλήσετε ανοιχτά! Υπάρχουν πολλές μαμάδες που δεν τους αρέσει η «δουλειά της μαμάς» αλλά φοβούνται να το παραδεχτούν! Αυτό δεν σημαίνει πως όλες εμείς δεν αγαπάμε τα παιδιά μας!!!!
Τα λατρεύουμε !!! και το κυριότερο είναι πως τα παιδιά μας το εισπράττουν καθημερινά!»
Πηγή: bloggologies.blogspot.gr
