Πρέπει να ανησυχούμε για τα αντικείμενα ανακούφισης και παρηγοριάς των παιδιών μας;
\
Πολλοί γονείς αγχώνονται όταν το παιδί τους φτάνει στα 5 του χρόνια και ακόμα δεν μπορεί να κοιμηθεί χωρίς το λουτρινο του ή την κουβερτούλα του. Το θέμα των αντικειμένων ανακούφισης και παρηγοριάς είναι ένα θέμα που διχάζει, με άλλους να υποστηρίζουν τα οφέλη που προσφέρουν στο παιδί αυτά τα αντικείμενα και άλλους α θεωρούν οτι απλά το βλάπτουν.
Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και οι ενήλικες έχουν τέτοια αντικείμενα! Ποιος από εσάς δεν έχει μια αγαπημένη πιτζάμα ή ενθύμια από αγαπημένους που δεν μπορεί να αποχωριστεί; Και ας μην ξεχνάμε και τους ενήλικες που έχουν ακόμη το παιχνίδι των παιδικών τους χρόνων κάπου φυλαγμένο ή το έχουν δώσει στα παιδιά τους.
Η ανάγκη για ανακούφιση και παρηγοριά είναι απαραίτητη στον άνθρωπο.
Τα μωρά έχουν γεννηθεί με το ένστικτο να τα κρατάνε σφικτά. Περνάνε μήνες ολόκληρους από τη ζωή τους όπου τα αγκαλιάζουν και τα κρατούν και τα κουβαλούν. Μεγαλώνοντας, αρχίζουν να κάνουν δικά τους βήματα, ακόμα κι αν αυτά είναι από το σαλόνι στην κουζίνα , μπουσουλώντας. Γι αυτό ακριβώς χρειάζονται ένα αντικείμενο μεταβατικό, που θα μπορεί να συνδέει την προηγούμενη κατάσταση με την τωρινή.
Είναι τόσο ραγδαία η ανάπτυξη τους που χρειάζονται αυτό το μεταβατικό αντικείμενο, τον συνδετικό κρίκο μεταξύ της προηγούμενης κατάστασης με την τωρινή, για να προχωρήσουν!
Αν και έρευνες του 1940 παρατήρησαν οτι τέτοια αντικείμενα αποτελούν σημάδι κακής προσκόλλησης, ο παιδίατρος και ο ψυχαναλυτής Donald Winnicott αργότερα πρότεινε ότι ήταν στην πραγματικότητα το αντίθετο. Αντί να είναι ένα αντικείμενο που πρέπει να στραφεί ενάντια στην αγάπης και τη φροντίδα, ήταν μια υπενθύμιση της αγάπης και της ασφάλειας.
Και παρόλο που τα περισσότερα παιδιά μεγαλώνουν με τα αντικείμενα άνεσης μέχρι την ηλικία των 4 ετών, νεότερες έρευνες συνέχισαν να υποστηρίζουν το Winnicott. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι τα παιδιά με ισχυρούς δεσμούς στα μεταβατικά αντικείμενα έχουν ισχυρότερη προσήλωση στον έναν γονέα και είναι πιο ευτυχισμένοι από αυτά που δεν έχουν.
Αλλά αυτό το φαινόμενο αρχίζει να αντιστρέφεται καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν. Η ίδια μελέτη έδειξε ότι οι έφηβοι που εξακολουθούν να έχουν ισχυρή προσήλωση σε ένα μεταβατικό αντικείμενο έχουν φτωχή ψυχική υγεία. Ενώ δεν υπάρχει τίποτα κακό με τη διατήρηση μιας κουβερτούλας για τις ευχάριστες αναμνήσεις που φέρνει, το να εξακολουθεί να την χρειάζεται σε καθημερινή βάση ένας έφηβος, ή ενήλικας, θα μπορούσε να είναι ένα σημάδι ότι κάτι είναι λάθος.
Πιπίλες και μπουκάλια
Ορισμένα αντικείμενα άνεσης, ωστόσο, είναι καλύτερα από άλλα. Τα αποδεικτικά στοιχεία για τη χρήση πιπίλων ή μπουκαλιών των τελευταίων 12 μηνών είναι λιγότερο θετικά. Παρομοίως, αν και τα μωρά πιπίλιζαν τον αντίχειρα στην κοιλιά της μητέρας, αν αυτή η συνήθεια συνεχίζεται στο χρόνο, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα.
