Καρδιά μου, μαζί με τις ευωδιές των πρώτων λουλουδιών που διστακτικά ερεθίζουν τα ρουθούνια των περαστικών και προαναγγέλουν τον ερχομό της Άνοιξης, κάπου εκεί ανάμεσα στις κόκκινες τουλίπες που φύτεψα για σένα στην αυλή, θα ακούσω το πρώτο σου γέλιο.
Κινούμενη άμμος η κοινωνία στην οποία γεννήθηκες αλλά μην φοβάσαι. Ξέρω πως σε τρόμαξε η πρώτη σου αναπνοή. Άκουσα το κλάμα σου και ένιωσα την αγωνία σου. Όμως αυτό το κλάμα αντήχησε πιο δυνατά από τις βόμβες που κατακρεουργούν τις ζωές ανθρώπινων ψυχών σε όλο τον πλανήτη.
Χρειάζεται δύναμη για να καταφέρει το αθώο σου μυαλό να επιβιώσει στου κόσμου την πολύβουη λαλιά. Πόσα γιατί, πόσα ερωτήματα, πόσα μπερδεμένα νήματα περιπλέκουν τη σκέψη σου; Εύλογα θα αναρωτιέσαι γιατί επικρατούν γύρω μας τόσο μίσος, τόση βία, τόση κερδοσκοπία, τόση απανθρωπιά, τόση δυστυχία.
Ψάχνω λέξεις για να σου εξηγήσω από τί υλικό είναι πλασμένος τελικά αυτός ο Homo, τί πυροδοτεί τα ένστικτά του, τί αμαυρώνει το αρχέγονο αίσθημα του αλτρουισμού. Πονάω κοιτάζοντας φωτογραφίες πνιγμένων παιδιών στις θάλασσες που τόσο περήφανα προάγουμε στον ξένο πολιτισμό, γονατίζω στη θέα παιδιών να λιποθυμούν στα σχολεία από έλλειψη επαρκούς τροφής, μαχαιριά στην ψυχή μου μητέρες να αναγκάζονται να αποχωριστούν τα μικρά τους αφήνοντάς τα σε οργανωμένους φορείς που μπορούν να τους παρέχουν όσα ένα παιδί χρειάζεται για να ανατραφούν.
Δεν έχω απαντήσεις για όλα σου τα ερωτήματα. Δεν θα καταλάβω ποτέ γιατί υπάρχει τόση κακία εκεί έξω. Όμως θα σου αποκαλύψω μία άλλη πραγματικότητα. ένα κόσμο που έπλασα με αρωγό την αγάπη που αναβλύζει από μέσα μου και την παιδεία που απέκτησα. Βλέπεις, όλα είναι θέμα επιλογών και κυρίως προσπάθειας. Είναι εύκολο να παραδοθείς στη μέλαινα πραγματικότητα που επικρατεί, να ρίξεις το φταίξιμο στους “άλλους”, να απογοητευτείς και νωχελικά να παρασιτείς σε μία κοινωνία με την πρόφαση ότι γεννήθηκες σε “λάθος εποχή”. Αυτή είναι η οπτική γωνία των λιπόψυχων και εσύ δεν είσαι. Το βλέπω στα μάτια σου που λάμπουν από ελπίδα και αθωότητα.
Θα σου δώσω απαντήσεις σε νέα πιο ζωτικής σημασίας ερωτήματα που η ζωή μου αποκάλυψε μέχρι σήμερα. Με σεβασμό στο ιδιαίτερο “είναι” σου, θα σου δείξω την όμορφη πλευρά αυτού του κόσμου, θα σου αποκαλύψω τη μαγεία των αγνών συναισθημάτων, θα σου διδάξω την ανυπέρβλητη δύναμη της Αγάπης και του αλτρουισμού, θα κρατήσω σφιχτά το χεράκι σου και θα σε στηρίξω σε κάθε σου επιλογή. Θα σε αφήσω να αποτύχεις, να πέσεις και να ξανασηκωθείς ανακαλύπτοντας τις δικές σου δυνάμεις.
Γιατί αν με δίδαξε κάτι η ζωή στα 23 μου χρόνια είναι πως καρδιά μου πρέπει ΝΑ ΣΕ ΑΚΟΥΣ!!! Να ακολουθείς τα όνειρά σου όσο τρελά κι αν φαντάζουν. Να σέβεσαι το διαφορετικό, να αγαπάς την αλήθεια που κρύβεις μέσα σου, να πιστεύεις σε σένα και να κυνηγάς την Ευτυχία όπως μόνο εσύ την ορίζεις μακριά από κοινωνικά στερεότυπα και ασφυκτικά “πρέπει”. Να απολαύσεις με αμετροέπεια το πάθος σου για τη ζωή!!
Σε αγαπώ.
Της Ζωής Αργύρη, αναπνοές
