Συγκινητικά λόγια για τα βάρη της μητρότητας από μια μαμά που μιλάει στις καρδιές όλων των γυναικών
Το post μιας μητέρας «Είμαι η Υπεύθυνη» μιλάει στις καρδιές όλων των γυναικών και αντικατοπτρίζει πλήρως την ψυχολογία της μητρότητας και τους κόπους, τις θυσίες που κάποιες φορές αντί να αναγνωρίζονται θεωρούνται δεδομένες.
[babyPostAd] «Είμαι η Υπεύθυνη για πολλά πράγματα. Είμαι υπεύθυνη για τα προγράμματα, οι προπονήσεις, τα μαθήματα του σχολείου, τα πάρτι, το φαγητό και για διάφορα ραντεβού.
Είμαι υπεύθυνη για το σπίτι. Ποιος χρειάζεται να φάει πριν νευριάσει, ποιος χρειάζεται χώρο όταν είναι τσαντισμένος, αν υπάρχουν καθαρά ρούχα στο σπίτι, αν έχουν πληρωθεί όλοι οι λογαριασμοί και αν έχει τελειώσει το γάλα.
Είμαι επίσης, υπεύθυνη και για τις λύσεις. Στην τσάντα μου υπάρχει από κουτί πρώτων βοηθειών, μέχρι σνακ, λιποζάν και κουβερτούλες.
Eίμαι υπεύθυνη για τις προτιμήσεις, για αυτά που αρέσουν και δεν αρέσουν. Για το τι πρέπει να γίνει πριν κοιμηθεί ο καθένας και τι φαγητό απεχθάνονται.
Είμαι υπεύθυνη για τις υπενθυμίσεις: να είναι ευγενικοί, να μαζεύουν τα πράγματα και τα σκουπίδια τους, να κρατούν την πόρτα ανοιχτή σε κάποιον που θέλει να περάσει και να λένε ευχαριστώ.
[…]
Είμαι υπεύθυνη για την συναισθηματική ασφάλεια… όλων. Αυτή που ξέρει όλων τα μυστικά και ηρεμεί τους φόβους τους.
Είμαι υπεύθυνη για την ειρήνη του σπιτιού. Ο μεσολαβητής στους καυγάδες, αυτή που εξευμενίζει τα πνεύματα, που διαχειρίζεται διαφορετικές προσωπικότητες και προσπαθεί να βάλει την τάξη.
Είμαι υπεύθυνη για τις ανησυχίες όλων συμπεριλαμβανομένων και των δικών μου.
[…]
Τις περισσότερες φορές, το βάρος όλων αυτών των πραγμάτων θυμίζει την πρώτη σειρά στοιχείων του περιοδικού πίνακα. Μοιάζουν πιο ελαφριά και από τον αέρα και με γεμίζουν με μια αίσθηση καθήκοντος. Αυτός είναι ο σκοπός μου και είναι το ένα πράγμα που κάνω καλά.
Κάποιες φορές, όμως, το βάρος όλων αυτών με τραβάει προς τα κάτω και παλεύω για να βρεθώ πάλι στην επιφάνεια και να πάρω αέρα.
Γιατί όλα αυτά για τα οποία είμαι υπεύθυνη τριβελίζουν το μυαλό μου συνεχώς αποδιοργανώνουν την σκέψη μου και με κρατούν ξύπνια τα βράδια.
Γιατί όλα αυτά που κάνω είναι αόρατα, σαν να μην τα παρατηρεί κανείς. Σαν να μην τα αναγνωρίζει κανείς. Δεν αξιολογούνται ποτέ και κάποιες φορές θεωρούνται και δεδομένα.
Όλες εσείς που είστε υπεύθυνες για τα πάντα, σας καταλαβαίνω.
Ξέρω το βάρος όλων αυτών που κάνετε.
Γνωρίζω ότι η απαρατήρητη δουλειά που κάνετε-που δεν συνδυάζεται με κάποιο μισθό ή μια αναρρωτική άδεια- είναι αυτή που χρειάζεται για να λειτουργούν όλα.
Και σας χαιρετώ.»
Πηγή: juniorsclub.gr
