Η στιγμιαία σκέψη μιας μαμάς: «Χριστέ μου δεν αντέχω τα παιδιά μου!!!»… Μαμά στα πρόθυρα της τρέλας!!…

Η στιγμιαία σκέψη μιας μαμάς: «Χριστέ μου δεν αντέχω τα παιδιά μου!!!»… Μαμά στα πρόθυρα της τρέλας!!..

Πόσο άσχημο ακούγεται και αν κάποιος διαβάζει αυτή τη στιγμή μπορεί εύκολα να σκεφτεί «πως γίνεται ένας γονιός να μην αντέχει το ίδιο του το παιδί», όμως νομίζω πως είναι κάτι αναπόφευκτο!! Δεν είναι ότι δεν τα λατρεύουμε μέχρι το τελευταίο μας κύτταρο, δεν είναι ότι δεν θα φέρναμε τον κόσμο όλο ανάποδα αν ήταν στο χέρι μας ώστε εκείνα να είναι καλά, όμως είναι κάποιες στιγμές που όλο αυτό είναι ΤΟΣΟ αβάσταχτο!!!

[babyPostAd]Με όσες μαμάδες το έχω συζητήσει κατά καιρούς, πάνω κάτω μου το έχουν παραδεχτεί… Όταν η μέρα σου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί από μία και μόνο λέξη : ΜΑΧΗ! Το φαινόμενο «δεν αντέχω τα παιδιά μου» είναι συχνό και ναι ! είναι άκρως ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ.. Θες στο σούπερ μάρκετ, όταν τσιρίζουν για να τους αγοράσεις γαριδάκια, θες στο πρωινό ξύπνημα που τα σέρνεις στο μπάνιο και φωνάζουν ότι δεν θέλουν να πάνε στο σχολείο και τους τάζεις τον ουρανό με τα άστρα ώστε να καταφέρεις να είσαι στην ώρα σου στη δουλειά;; Θες όταν θυμούνται ότι θέλουν κακά, νερό, να δουν το DVD της σχολικής γιορτής, να τους κατεβάσεις από το πατάρι τα καλοκαιρινά κουβαδάκια και όλα αυτά μόλις βάζεις να φας το μεσημεριανό σου… θες κατά τη διάρκεια του φαγητού, που γκρινιάζουν ότι θέλουν καραμέλες, χυμό, μπισκότα κλπ και πρέπει για ακόμη μια φορά να διαπραγματευτείς τρεις μπουκιές ακόμη για να φάνε μια καραμέλα ή ένα μπισκότο.. Ή θες να πούμε για το λούσιμο του δίχρονου που κάνει λες και τον καρφώνεις με πινέζες όταν πέφτει νερό στο κεφάλι του… Να αναφέρουμε και την ώρα του ύπνου!! Που θυμούνται ότι έχουν ξεχάσει τον γκούφυ στο φιλικό σπίτι σε άλλη πόλη και τον θέλουν ΕΚΕΙΝΗ τη στιγμή «γιατί αλλιώς ΔΕΝ ΚΟΙΜΑΜΑΙ»!! Κι εσύ προσπαθείς να μείνεις ψύχραιμή παίρνοντας βαθιές εισπνοές και σκέφτεσαι το μεσημέρι που γύριζες από τη δουλειά και άκουγες KOVACS στο αυτοκίνητο και σε σκεφτόσουν να πίνεις μια ποτάρα και να κουνάς τους ώμους σου σε ένα ήσυχο μπαρ με καλή παρέα… Τελικά φτάνεις να ανοίξεις τα μάτια σου περί τις 2 τα μεσάνυχτα γιατί για ακόμη μια φορά σε πήρε ο ύπνος όρθια στον καναπέ διαβάζοντας για εκατομμυριοστή φορά το παραμύθι της Χόλυ της γάτας που δεν ήθελε να πάει για ύπνο… Και σε όλες αυτές τις στιγμές παίρνεις βαθιές ανάσες ή μπουκώνεις το στόμα σου με γλυκό – αλμυρό – γλυκό και τέλος ψωμί γιατί με το φαγητό λες και καλμάρουν τελικά τα νεύρα σου, που επανέρχονται όταν ανέβεις στη ζυγαριά… Και καμιά φορά όταν δεν πάει άλλο, αφήνεις δάκρυα να φεύγουν από τα μάτια σου, ή φωνάζεις ή και πετάς διάφορα λούτρινα ή πλαστικά παιχνίδια σε ασφαλείς από τα παιδιά σου αποστάσεις…

Εννοείται ντρέπομαι και νιώθω τρομερά άβολα να παραδεχτώ όλα τα παραπάνω, ενώ ταυτόχρονα αναρωτιέμαι αν είμαι τελικά ένας καλός γονιός για τα παιδιά μου… Και αφού λοιπόν το μελέτησα αρκετά με τον εαυτό μου, στη συνέχεια το συζήτησα με φίλες μαμάδες αλλά και ειδικούς, σας παραθέτω τα αποτελέσματα κάποιων σκέψεων που τελικά μου βγήκαν σε καλό…

Ένα λάθος που έκανα ήταν να μπαίνω σε μια μάχη ισχύος με τα παιδιά μου.. «ΕΠΡΕΠΕ» να γίνει αυτό που έλεγα, τη στιγμή που το έλεγα, γιατί είμαι η μαμά τους και ΠΡΕΠΕΙ να έχω τον έλεγχο και το πάνω χέρι… Πόσο ΛΑΘΟΣ!!! Λοιπόν… τα παιδιά μας έχουν έρθει για να παίξουν άρπα με τα νεύρα μας, ποδόσφαιρο με τον εγωισμό μας και να κάνουν ποδήλατο πάνω στα όριά μας… Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε αυτό τόσο καλύτερα για εμάς… Όταν αφήνουμε τα παιδιά μας να παίρνουν (ή να τα κάνουμε να νιώσουν ότι παίρνουν) μέρος στις αποφάσεις της οικογένειας, τότε έχει γίνει πάνω από 50% της δουλειάς!

Ενσυναίσθηση!! Ω ναι!!! Ένα μεγάλο μυστικό !! για μπες λίγο στα μικρά παπουτσάκια του μπόμπιρα που χτυπιέται μπροστά σου… τι θα σε ηρεμούσε αλήθεια; Μια φωνή ή μια αγκαλιά;; Όταν ξεσπά, αντέγραψε το ξέσπασμά του χαμογελώντας! Έχει πολύ πλάκα όταν συνειδητοποιείς ΠΟΣΟ γρήγορα αλλάζει η διάθεσή τους…

… Κάνε μια Λίστα με τα θετικά του παιδιού σου, και θα δεις ότι τα υπέροχα επάνω του, είναι πολλά περισσότερα από αυτά που σου σπάνε τα νεύρα.. Δούλεψε με τα θετικά και επιβράβευσε με απλές πράξεις.. μια βόλτα, ένα κέικ που θα φτιάξετε μαζί, ένα μπουγέλο το καλοκαίρι… τα αποτελέσματα της επιβράβευσης είναι σαφώς μεγαλύτερα από του μαλώματος!!

Κλείσε ραντεβού με το κάθε παιδί σου ξεχωριστά! Τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα κάνει κάτι διαφορετικό με το κάθε ένα ξεχωριστά! Από μια απλή βόλτα στο πάρκο, μέχρι πατινάζ ή μπόουλινκ.. Εδώ δικαιολογείται το «διπλό ταμπλό»!!

Ζήτα συγνώμη από τα παιδιά σου… Όποτε νιώσεις ότι τα αδίκησες ή η συμπεριφορά σου δεν ήταν αυτή που τους άξιζε, κάνε το! Τα παιδιά αντιγράφουν συμπεριφορές και έτσι τους δείχνεις ότι δεν είναι και τόσο κακό να κάνει κανείς λάθος, είναι όμως καλό να συγχωρούμε…

Τέλος … Δικαιολόγησε την ανθρώπινη φύση σου! Άσε λίγο τις ενοχές για το αν είσαι καλός γονιός ή όχι! Αφού το αναρωτιέσαι είναι πολύ λίγες οι πιθανότητες να μην είσαι ένας από αυτούς, οπότε πάρε μια βαθειά ανάσα και προχώρα αφήνοντας πίσω σου τις ενοχές επειδή ύψωσες τη φωνή σου, επειδή ξέσπασες, επειδή σε είδαν τα παιδιά σου να κλαις από τα νεύρα σου, επειδή έκανες λάθη… Λάθη δεν κάνει όποιος δεν κάνει Τίποτα, ενώ μέσα από τα αυτά μαθαίνουμε να γινόμαστε καλύτεροι…

Είσαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ! Πάρε το απόφαση και δικαιολόγησε τον εαυτό σου όπως δικαιολογείς το παιδί σου …

Αγάπα τον εαυτό σου όπως αγαπάς το παιδί σου…

Δες τον εαυτό σου μέσα από τα μάτια του παιδιού σου και γίνε αυτό που τους αξίζει…

Για το babyradio: Αύρα Φούκου