Αναγνώστριά μας ρωτά:
Γεια σας ειμαι 27 χρονων το προβλημα μου ειναι οτι περνανε τα χρονια χωρις ουσιαστικα να ζω…
Νιωθω εντελως αδυναμη να αντιμετωπισω τη ζωη δεν εχω σπουδασει νιωθω αχρηστη οτι δεν με αγαπαει κανεις. Θελω μονο να μενω μονη μου να εχω την ησυχια μου δεν αντεχω τον εαυτο μου κλαιω συνεχεια νιωθω θυμο και βουλιαζω χωρις να κανω τιποτα καλο για μενα
Εχω αυξημενο βαρος δεν μου αρεσει το πως ειμαι και παρολο που ξερω οτι ολα απο μενα εξαρτωνται περιμενω λες και καποιος θα με παρει απο το χερι για να με βοηθησει σε ολα αυτα να με ενθαρυνει ο χρονος ομως περναει και δεν ζω δεν γεμιζω στιγμες τη ζωη μου
Βουλιαζω στη λυπη μουνιωθω οτι εχω πολυ αγαπη μεσα μου αλλα βρισκω πορτες κλειστες, θελω να ζησω γιατι εχω τους δικους μου δεν μπορω να πεσω ετσι απλα…Όμως νιωθω οτι δεν εχω τροπο να το κανω ειμαι ανεργη ζω με τους δικους μου, νιωθω αχρηστη και θελω να βρω λυσεις…
Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός
