Τα υπέροχα πράγματα που μπορείς να διδάξεις στη κόρη σου για το διαζύγιο!

o-TALKING-WITH-KIDS-facebook

Πρόσφατα κρυφάκουσα την κόρη μου να μιλάει με μια από τις φίλες της. Η φίλη της είχε δει το αγόρι της να φιλά μια άλλη κοπέλα μετά το σχολείο. Η κόρη μου προσπαθούσε να την παρηγορήσει, λέγοντας της όλα αυτά που μια καλή φιλενάδα μπορεί να πει για να υποστηρίξει την φίλη της. Κάποια στιγμή είπε: «Δεν είναι το τέλος της ζωής σου. Ξέρω ότι πονάς αλλά… είναι απλά ένα αγόρι. Δεν είναι το παν!».

Καθώς αποσύρθηκα στην κουζίνα οι σκέψεις μου γυρνούσαν στα λόγια της και στο πως κατάφερε να δώσει τόσο ώριμες για την ηλικία της συμβουλές στη φίλη της. Κατά τη διάρκεια του διαζυγίου μου με τον πατέρα της, αντί για πόνο είχε πάρει σοφία; Αναρωτιόμουν, τι διδάσκουμε στις κόρες μας όταν χωρίζουμε;

Η ζωή σου δεν έχει τελειώσει.

Όλοι μας χρειαζόμαστε χρόνο για να συνέλθουμε μετά από ένα διαζύγιο. Χρειαζόμαστε χρόνο να οργανωθούμε, να ηρεμήσουμε και να κάνουμε μια απογραφή. Αλλά καθώς αναρωτιέσαι αν η Jose Cuervo βγαίνει και σε διαφορετικές γεύσεις, πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι η ζωή σου δεν έχει τελειώσει. Έχει αλλάξει, όπως ένα φυτό που “κοιμάται” κατά τη διάρκεια του χειμώνα και ξυπνά και ανθίζει την άνοιξη, έτοιμο για μια καινούρια αρχή, αλλά δεν έχει τελειώσει. Η μητέρα μου χώρισε όταν ήταν 50 ετών και από τότε έκανε περισσότερα πράγματα από ότι είχε καταφέρει στα 25 χρόνια του γάμου της. Η ζωή της είναι γεμάτη φίλους, ταξίδια και δραστηριότητες. Αν καταφέρουμε να διδάξουμε στις κόρες μας ότι ένα κακό κεφάλαιο δεν είναι το τέλος του βιβλίου, τότε μπορεί να μιμηθούν την αντοχή μας, ώστε να μπορούν να την αξιοποιήσουν στη ζωή τους, όταν τα πράγματα δεν θα πηγαίνουν όπως θα ήθελαν.

Δεν σε καθορίζει ένας σύντροφος

Ναι, όλοι θέλουν κάποιον άνθρωπο στη ζωή τους να αγκαλιάσουν, να μιλήσουν, να ταξιδέψουν. Αλλά αν δεν έχεις αυτό δεν σε μειώνει σαν άτομο. Η αξία μας δεν καθορίζεται από το εάν έχουμε ή όχι, σύντροφο. Υπάρχουν γυναίκες που είναι επιτυχημένες χωρίς να έχουν έναν άνδρα στο πλάι τους. Η κοινωνία, μας έχει κάνει να πιστεύουμε ότι αν δεν έχουμε έναν άνδρα στο πλευρό μας, είμαστε μισές. Φράσεις όπως, “το άλλο σου μισό”, ή “δεν ήμουν ολοκληρωμένη χωρίς εκείνον”, μας κάνουν να πιστεύουμε ότι είμαστε κάτι “λιγότερο” χωρίς ένα σύντροφο στο πλάι μας. Αν διδάξουμε στις κόρες μας ότι δεν αυτοκαθορίζονται από τον σύντροφο τους ή την έλλειψη αυτού, τότε θα μάθουν ότι τα επιτεύγματα τους από μόνα τους μπορούν να τις εκφράσουν.

Ζώντας – και όντας ευτυχισμένη – στο παρόν.

Κάποιες φορές φαίνεται ότι πολλές από εμάς ζούμε στο παρελθόν ή στο μέλλον.

«Θα είναι πιο εύκολα όταν…»

«Η ζωή ήταν πιο εύκολη/καλύτερη όταν…»

Κατά τη διάρκεια ενός διαζυγίου, το “παρόν” είναι συνήθως δυσάρεστο. Κάθε μέρα είναι μια ξεχωριστή δοκιμασία και η προοπτική του να ζήσεις εκτός του “τώρα” είναι πολύ θελκτική. Αλλά σε προτρέπω να ζήσεις στο “τώρα” και να προσπαθήσεις να το κάνεις όσο καλύτερο γίνεται. Όταν όμως σκεφτόμαστε συνέχεια πόσο καλά ήταν (ή θα γίνουν) τα πράγματα απλά προσπαθούμε να αποφύγουμε την κατάσταση.

Σαφώς και είναι καλό να σχεδιάζεις πράγματα για το μέλλον και πολλά καλά μπορεί να προκύψουν από το άγνωστο. Αλλά το να ζεις στο “τώρα” και να είσαι εντελώς εδώ θα σε βοηθήσει να δεις τι σε πλήγωσε και πως να επουλώσεις την πληγή. Το να αποφύγεις τον πόνο που νιώθεις στο παρόν, δεν πρόκειται να τον εξαλείψει. Θα είναι εκεί, θα σε περιμένει όταν αποφασίσεις να σταματήσεις να τρέχεις μακριά του και να τον αντιμετωπίσεις. Αν διδάξουμε στις κόρες μας να ζουν στο παρόν και να αντιμετωπίζουν τον πόνο και τους φόβους τους, μπορούμε να τις δώσουμε τα εργαλεία για να διαχειριστούν μια κρίση στο μέλλον τους.

Αφού η φίλη της κόρης μου έφυγε και πλύναμε μαζί τα πιάτα, καθίσαμε μαζί στον καναπέ. Ασυναίσθητα εγώ της χάιδευα τα μαλλιά ενώ εκείνη μου μιλούσε για την ημέρα της. Όταν τελείωσε, την ρώτησα τι συμβουλή είχε δώσει στην φίλη της. Μετά από μια μακρά σιωπή, έπλεξε τα δάχτυλα της με τα δικά μου.

«Απλά πρέπει να δει την μεγάλη εικόνα. Δεν θέλω να νομίζει ότι όλη της η ζωή καταστράφηκε από αυτό. Δεν είναι παρά μια μικρή αναταραχή στη ζωή της».

«Που το έμαθες αυτό;» την ρώτησα ενώ κοιτούσα τα μακριά της δάχτυλα.

Γέλασε και με αγκάλιασε, «Από εσένα!».

 

huffingtonpost.com – Μετάφραση : Θωμαΐδου Ευθυμία – Ζωή – babyradio.gr