1ο Μάθημα Συναισθημάτων: Τα συναισθήματα δεν είναι αποδείξεις ότι είμαστε “χαλασμένοι” ή “παρανοϊκοί”. Είναι απόδειξη ότι είμαστε άνθρωποι.
Γνωρίζω τώρα ότι ανέκαθεν ήμουν απολύτως υγιής, αλλά οι υπόλοιποι μου έμαθαν να πιστεύω ότι το να είμαι ένας μικρός άνθρωπος με συναισθήματα ήταν κατά κάποιον τρόπο λάθος και ντροπιαστικό.
Τα συναισθήματά μου ήταν πρόβλημα για τους υπόλοιπους. Τους ξεβόλευαν. Και επειδή δεν διαχειρίζονταν τα δικά τους συναισθήματα – τον δικό τους εκνευρισμό, τη δική τους έλλειψη ανεκτικότητας και υπομονής – προσπάθησαν να ελέγξουν και να εξαλείψουν τα δικά μου.
Αλλά αυτό που συμβαίνει ότι προσπαθούμε να ελέγξουμε ή να εξαλείψουμε τα συναισθήματά μας είναι ότι στερούμε από τους εαυτούς μας το βίωμα όλου του πλούτου της ζωής. Τα μουδιάζουμε όλα, γιατί δεν μπορούμε να μουδιάσουμε επιλεκτικά. Τα νιώθουμε όλα ή τίποτα.
Κι έτσι, εάν δεν είμαι πρόθυμος να νιώσω τον θυμό μου, εξαλείφω και άλλα συναισθήματα μαζί μ’ αυτόν – εκτός ίσως από ένα ή δύο που θα εκφραστούν πιο έντονα απ’ ότι θα έκαναν εάν επιτρέπαμε στους εαυτούς μας να νιώσουν οτιδήποτε στην ουσία χρειαζόμαστε να νιώσουμε.
Διαβάστε τη συνέχεια, με το επόμενο μάθημα εδώ…
Πηγή: tinybuddha
Συγγραφέας: Marlena Tillhon-Haslam
Διαβάστε ακόμα: Ο αρνητικός αντίκτυπος του να μην βιώνουμε τα συναισθήματά μας
