Τελικά οι καλοί φίλοι είναι υποκατάστατο της οικογένειας;

Little-G-with-her-aunt-and-uncle

Σκεφτείτε λίγο τα παρακάτω: Υπάρχει κάποιος πολύ καλός σας φίλος/η ο οποίος δεν είναι συγγενής  και τα παιδιά σας αποκαλούν θείο ή θεία;

Τα “υιοθετημένα” μέλη της οικογένειας μπορεί να είναι παιδικοί φίλοι, συγκάτοικοι στο πανεπιστήμιο ή γείτονες.

Πάρτε εμένα για παράδειγμα. Είμαι μοναχοπαίδι. Μου φάνηκε τόσο φυσιολογικό να ανακοινώσω στην καλύτερή μου φίλη την εγκυμοσύνη μου κάπως έτσι:“Μάντεψε! Η κόρη σου θα αποκτήσει ξαδερφάκι.”

Για εμένα η θεία Κατερίνα και ο  θείος Γιώργος δεν έχουν το ίδιο DNA με εμένα αλλά ήταν πάντα στα γενέθλιά μου, στις σημαντικές παρουσιάσεις της δουλειάς μου , στις παραστάσεις των παιδιών μου και στο νοσοκομείο όταν είχα αρρωστήσει. Στις περσινές μας διακοπές βγάλαμε φωτογραφίες με τα παιδιά τους και έχουμε την ίδια φωτογραφία και οι δυο οικογένειες κρεμασμένη στα σπίτια μας.

Τα παιδιά μας είναι ξαδέρφια.

Είναι πιο αληθινά ξαδέρφια και από τα ξαδέρφια.

Φυσικά και υπάρχουν στην ζωή μας συγγενείς με τους οποίους έχουμε καλή σχέση και μπορούμε πραγματικά να εμπιστευτούμε. Όμως πολλές φορές  η γεωγραφική απόσταση μας χωρίζει.Τότε τι γίνεται; Δεν μπορούμε να έχουμε κάποιο φιλικό πρόσωπο κοντά μας που είναι σας οικογένειά μας; Φυσικά!

Όλοι μπορούν να είναι σαν οικογένειά μας ακόμη και αν δεν μας συνδέουν δεσμοί αίματος.

Η πραγματική οικογένεια φαίνεται στην στήριξη, στην αγάπη  και στην εμπιστοσύνη.Πολλές φορές η ίδια μας οικογένεια δεν μας δίνει την αγάπη που χρειαζόμαστε. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορείτε να βρείτε την αγάπη που σας λείπει σε κοντινά πρόσωπα.

Αν είστε από τους ανθρώπους  που έχουν κοντά τους και την οικογένειά τους και τους φίλους σας τότε είστε πολύ τυχεροί. Αν η οικογένειά σας δεν είναι κοντά σας, για αυτό υπάρχουν και οι φίλοι.

Μην φοβάστε να είστε κοντά τους και να τους θεωρείτε οικογένειά σας. Το ίδιο κάνουν και οι ίδιοι για εσάς.

Ευχαριστώ λοιπόν τον Θεό που μου χάρισε καλούς φίλους στην ζωή μου….

babyradio.gr- Γεωργία Τ.

Πριν κατηγορήσετε τον γονιό ενός «άτακτου» παιδιού σκεφτείτε τα παρακάτω…

Κολάν, χαμηλά παπούτσια και αλογοουρά. Ή όπως εγώ αποκαλώ «το στυλ της μαμάς!»

Μια άβολη αλήθεια για σένα, γονιέ…