“Θα κάνεις λίγο χώρο και για μένα, μαμά;”
Ο 6χρονος γιος μου έχει τη συνήθεια να έρχεται στο κρεβάτι μου τα πρωινά του Σαββατοκύριακου. Ξαπλώνει δίπλα μου και με αγκαλιάζει σφιχτά και κάθεται εκεί μέχρι να πάει 7:00 – μόνο τότε πάει στο σαλόνι για να δει παιδικά. Τις προάλλες ήρθε ενώ εγώ ξάπλωνα στην άκρη του κρεβατιού. Με ρώτησε “θα κάνεις λίγο χώρο και για μένα, μαμά;”. Καθώς μετακινούμουν προς το κέντρο του κρεβατιού του απάντησα: “Πάντα θα κάνω χώρο για εσένα αγάπη μου!”
“Μαμά, θα παίξεις μαζί μου;” (θα κάνεις χώρο ανάμεσα στις δουλειές σου και για μένα;)
¨Μαμά, μη θυμώνεις…” ( θα κάνεις χώρο για εμένα στην καρδιά σου τώρα που σε έκανα να θυμώσεις)
“Μαμά, θα ξαπλώσεις λιγάκι δίπλα μου;” (θα κάνεις χώρο για εμένα το πολυάσχολο βράδυ σου;)
“Μαμά, άκουσες τι σου είπα;” (Θα κάνεις χώρο για εμένα στο μυαλό σου ώστε να με ακούσεις πραγματικά;)
Πολλές φορές οι δουλειές μου δεν με αφήνουν να παίξω μαζί του.,
Πολλές φορές ο θυμός μου δεν μου επιτρέπει να έχω υπομονή.
Πολλές φορές η επιθυμία μου για λίγο προσωπικό χρόνο τα βράδια δεν μου επιτρέπει επιπλέον χάδια και φιλιά.
Πολλές φορές η τεχνολογία με αποσπά από το να τον ακούσω πραγματικά.
Τελικά δεν κάνω πάντα χώρο γι’ αυτόν…
Όλοι είμαστε απασχολημένοι και όλοι έχουμε νεύρα. Αλλά μόνο αν κάνουμε χώρο θα απολαύσουμε τις στιγμές…
Στιγμές που έχουμε λίγη παραπάνω υπομονή.
Στιγμές με χάδια και φιλιά.
Στιγμές με γέλια και παιχνίδια.
Στιγμές ειλικρινών συζητήσεων χωρίς διακοπές.
Σε 10 χρόνια ο γιος μου θα είναι έφηβος και θα έχει τη δική του πολυάσχολη ζωή. Δραστηριότητες, σχολείο, φίλους, μαθήματα, διάβασμα και ίσως και κοπέλα (πφφφ). Ελπίζω όμως πως όταν θα του λέω “Έλα να συζητήσουμε για λίγο” θα κάνει λίγο χώρο και για μένα…
Επιμέλεια κειμένου για το babyradio: Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή
