Τελευταία περνάω μια δύσκολη φάση.
Μια φάση που πολλές φορές ξεκινάει κάπως έτσι…
“Όχι, έφτασε κιόλας η επόμενη μέρα;”
Είναι εκείνες οι στιγμές που απλά θέλω να “δραπετεύσω.”Περνάω όλη μου την ημέρα και παράλληλα σκέφτομαι πως θα “δραπετεύσω.” Θέλω για λίγο να ξεφύγω από τις πάνες, τα άπλυτα ρούχα, την ακαταστασία και την ρουτίνα.Κάποιες φορές θέλω να ξεφύγω από τις ευθύνες έστω για λίγο.Βασικά ,είμαι κουρασμένη μαμά.
Όμως η ζωή δεν λειτουργεί έτσι.Η ζωή συνεχίζεται και πρέπει να συνεχίζουμε και εμείς. Υπάρχουν άνθρωποι που πρέπει να ταϊσουμε, λογαριασμοί που πρέπει να πληρώσουμε, ψίχουλα που πρέπει να σκουπίσουμε και ξαναζεσταμένα φαγητά για να φάμε.
Είναι αγχωτικές αυτές οι στιγμές όχι επειδή είμαι απασχολημένη και όχι επειδή δεν μπορώ να πω όχι. Αυτά μου συμβαίνουν και δεν μπορώ να αλλάξω είναι γιατί πρέπει να γίνουν.Έτσι λοιπόν προσπαθώ να βρω τρόπους για να δραπετεύσω. Και το ότι δεν μπορώ να το πετύχω με κάνει να νιώθω ακόμη χειρότερα.
Μερικές φορές είμαι εγωίστρια. Επειδή χρειάζομαι να σπάσω την ρουτίνα για το δικό μου καλό.
Αυτό συμβαίνει επειδή προσπαθώ να τα κάνω όλα σωστά. Όμως νιώθω πως δεν κάνω κάτι σωστό για τον εαυτό μου.
Νιώθω ενοχές που έπρεπε να δουλέψω κατά την διάρκεια της ημέρας. Ένιωθα ενοχές που δεν είχα τα χρήματα να προσφέρω στα παιδιά μου όλα όσα θα ήθελα και για αυτό έπρεπε να δουλέψω.
Όμως αν δεν δουλεύω θα τρελαθώ.Πρέπει να ηρεμήσει το μυαλό μου.
Είναι φορές που βάζω στα παιδιά μου ένα καρτούν στην τηλεόραση μόνο και μόνο για να χαλαρώσω έστω και λίγο.Όμως συνειδητοποίησα πως η πηγή του άγχους μου δεν είναι τα παιδιά μου.Η πηγή του άγχους μου είμαι εγώ.Για αυτό λοιπόν κάθομαι και προσεύχομαι. Προσεύχομαι και προσεύχομαι.Πώς λοιπόν θα δραπετεύσω από όλα αυτά;Απλά πρέπει να βρίσκομαι στο σωστό μέρος την σωστή στιγμή.
Αν το μέρος που πρέπει να ηρεμήσω είναι το σπίτι μου τότε θα ηρεμήσω εδώ ακόμη και αν χρειαστεί να βάλω ένα καρτούν στα παιδιά μου.Δεν είναι ανάγκη να φύγω μακριά αρκεί να κάνω αυτό που χρειάζεται.
Θα δραπετεύσω από τις σκέψεις μου και θα ηρεμήσω εκεί που βρίσκομαι.Θα αφήσω τις ανησυχίες μου για το δικό μου καλό.
Αντί λοιπόν να δραπετεύω από τα παιδιά μου, θα δραπετεύσω μαζί με τα παιδιά μου. Θα είμαι μαζί τους σε ότι με χρειαστούν αλλά θα ηρεμώ μόνη μου για εμένα.
Και ξέρετε κάτι;Για εμένα λειτούργησε.
babyradio.gr– Κατερίνα Π.
Πίστευα πως το να αναθρέψεις ένα παιδί ήταν δύσκολο και όχι να το αποκτήσεις…
Γιατί πρέπει να δείχνεις την αγάπη σου στη μαμά σου κάθε μέρα
Νομίζετε ότι είναι δύσκολο επειδή έχω 3 παιδιά;Εγώ πάντως όχι!
