Πρόκειται για μια Αναπτυξιακή Διαταραχή που επηρεάζει περίπου το 10% του πληθυσμού σε διαφορετική κλίμακα και συμπτωματολογία. Ορίζεται ως “ένα έλλειμμα ή ανωριμότητα στην κίνηση” και σε πολλά περιπτώσεις μπορεί να σχετίζεται με προβλήματα στη γλώσσα, την αντίληψη και τη σκέψη!
Μπορεί να διαγνωστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, το ποσοστό διάγνωσής της όμως σε πολύ μικρή ηλικία έχει αυξηθεί θεαματικά τα τελευταία χρόνια. Σαφέστατα, μια πρώιμη ανίχνευση διευκολύνει και την πρώιμη παρέμβαση για τα παιδιά που εμφανίζουν την διαταραχή. Άλλωστε συμβάλλει και στην φυσιολογική κοινωνικοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού, καθώς έχει λιγότερες πιθανότητες να αντιμετωπίσει προβλήματα αποδοχής από τους συνομιλήκους ή αυτοεκτίμησης.
Πως εμφανίζεται όμως στα παιδιά?
- 0-3 ετών:
Τα μωρά που πρόκειται να παρουσιάσουν δυσπραξία ενδέχεται να εμφανίσουν οξυθυμία, ανησυχία και προβλήματα τροφής και συνήθως καθυστερούν να επιτύχουν τα αναπτυξιακά ορόσημα, παραδείγματος χάριν μπορεί να μην μπορούν να κάθονται μόνα τους ακόμα και σε ηλικία μεγαλύτερη από τους 8 μήνες.
- προσχολική-πρώτη σχολική ηλικία:
Εάν δεν διαγνωστεί νωρίτερα μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα στα παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας όπως:
-υψηλά επίπεδα κινητικής δραστηριότητας
-υψηλά επίπεδα ευερεθιστότητας σε ήχους
-εκρήξεις θυμού χωρίς συγκεκριμένο ή προφανή λόγο
-αδεξιότητα στη κίνηση και τη βάδιση
-φτερουγίσματα στο τρέξιμο
-μεγάλη δυσκολία σε δραστηριότητες όπως το ποδήλατο (πετάλι)
-έλλειψη της αίσθησης του κινδύνου
-αδεξιότητα στο φαγητό
-μεγάλη δυσκολία στη λεπτή κινητικότητα
-ανωριμότητα στο παιδικό σχέδιο/ζωγραφική
-έλλειψη φανταστικού ή συμβολικού παιχνιδιού
-περιορισμένη δημιουργική ενασχόληση
-απομόνωση από ομάδα συνομιλήκων
-δυσκολία στην πλευρίωση
-επίμονες γλωσσικές δυσκολίες
-ευερεθιστότητα σε γεύσεις, οσμές, θορύβους, φως κτλ.
-περιορισμένη αναταπόκριση στην προφορική διδασκαλία
-προβλήματα στη κατανόηση
-προβλήματα συγκέντρωσης
- 7 ετών και άνω:
Από τα 7 χρόνια και σε όλη τη σχολική του ηλικία το παιδί ενδέχεται να αντιμετωπίσει προβλήματα όπως:
-δυσκολίες προσαρμογής στη σχολική ρουτίνα
-δυσκολίες σε μαθήματα Φυσικής Αγωγής
-αργό ντύσιμο, δυσκολία στο δέσιμο κορδονιών κτλ.
-κακογραφία/ δυσανάγνωστη γραφή
-κυριολεκτική χρήση της γλώσσας/ δυσκολία κατανόησης χιούμορ
-αδυναμία στην απομημνόνευση περισσότερων από 2-3 οδηγιών/εντολών
-αργή ολοκλήρωση σχολικών εργασιών
-χτύπημα χεριών/παλαμάκια όταν διεγείρεται από χαρά
-συναισθηματική αστάθεια
-προβλήματα στον οπτικοκινητικό συντονισμό
-αδυναμία δημιουργίας στενών φιλικών σχέσεων/σχέσεων εγγύτητας
-δυσκολίες στον ύπνο/συχνοί εφιάλτες
-σωματικές ενοχλήσεις όπως ημικρανίες κτλ.
Εδώ πρέπει να τονιστεί οτι η πρώιμη ανίχνευση και πρώιμη παρέμβαση σε περιπτώσεις παιδιών που πάσχουν από δυσπραξία είναι τεράστιας αξίας, καθώς πρόκειται για ένα πρόβλημα που με συνεχή και εντατική εκπαίδευση και φυσικά με τη συνεργασία παιδιού, ειδικών, γονέων και σχολείου μπορεί αν όχι να θεραπευτεί, να αντιμετωπιστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό!
Τατιάνα Πολυζώτη, Ψυχολόγος (MSc Ειδικής Αγωγής).
(πηγή: http://www.dyspraxiafoundation.org.uk/)
Αν σας άρεσε το άρθρο πατήστε ….Shareκαι μοιραστείτε το με τους φίλους σας!
