Τρίχρονο: Το πιο υπέροχο, γλυκό, παράξενο πλάσμα!
Έχω ένα 3χρονο, ένα 2χρονο και ένα νεογέννητο και το πιο περίεργο παιδί μου είναι το μεγαλύτερο. Ίσως είναι η ηλικία. Ίσως είναι ότι έχω περάσει το στάδιο του νεογέννητου και τα “terrible twos” και ξέρω τι να περιμένω. Όπως και να χει, τα 3χρονα είναι τα πιο περίεργα μικρά πλάσματα! Και δείτε εδώ γιατί:
Συμβουλές υγείας και φροντίδας για βρέφη και παιδιά
[babyPostAd]Σας εκπλήσσουν συνεχώς από το πόσο έξυπνα είναι
Για την πλειοψηφία των παιδιών η προσχολική ηλικία ξεκινάει γύρω στα τρία χρόνια. Αν συμβαίνει αυτό και σε εσάς, είναι η πρώτη φορά που τα παιδιά σας βρίσκονται μακριά σας και μαθαίνουν πράγματα που δεν τα διδάξατε εσείς. Μιλούν για το τι έμαθαν στο σχολείο (για το παιδί μου είναι κυρίως “έπαιξα, έφαγα μια μπάρα δημητριακών και σταφύλια!” – Το φαγητό και το παιχνίδι είναι το επίκεντρο οποιασδήποτε εποχής του.), αλλά αρχίζετε να τα βλέπετε να αντιλαμβάνονται έννοιες, να μαθαίνουν όσα προσπαθείτε να τα διδάξετε και να παίζουν με παιδιά της ίδιας τους ηλικίας. Είναι εκπληκτικό το πώς απορροφούν νέες πληροφορίες. Είναι σαν σφουγγάρια, προσπαθώντας να απορροφήσουν όση γνώση μπορούν να κρατήσουν οι μικροί τους εγκέφαλοι.
Σας εκπλήσσουν συνεχώς από το πόσο “χαζά” είναι
Το περίεργο μυαλό ενός 3χρονου μπορεί να λειτουργήσει και ενάντια στην εύνοιά του. Νιώθω σαν να προσπαθώ συνεχώς να το σώσω από τον εαυτό του. Μπλέκουν σε πράγματα, όχι με την απερίσκεπτη εγκατάλειψη 2χρονου, αλλά με ένα καλά σχεδιασμένο σχέδιο. Ξέρουν πώς λειτουργούν τα πράγματα (ως επί το πλείστον) και μιμούνται εύκολα κάτι που έχουν δει να κάνουν οι γονείς τους. Ο γιος μου ξέρει πώς λειτουργούν οι πρίζες, για παράδειγμα, αλλά τρέμω όταν προσπαθεί να βάλει άλλα πράγματα μέσα. Η επίσης: Βάζοντας μια καρέκλα στο κρεβάτι για να φτάσει κάπου ψηλά, δεν είναι το καλύτερο σχέδιο. Ένα κακό σχέδιο είναι και το να βάλει το αυτοκινητάκι του που δουλεύει με μπαταρίες μέσα στη γεμάτη μπανιέρα…
Δεν μπορούν να εκφραστούν σωστά
Δεν ξέρω αν αυτό ισχύει για όλα τα 3χρονα, αλλά ισχύει σίγουρα για το δικό μου. Τον ρωτάω: “Γιατί το άρπαξες από τον αδελφό σου;” Η απάντησή του; “Επειδή έτσι.” “Γιατί πεινάς μετά από όλα όσα έφαγες;” “Γιατί έτσι.” Δεν μπορεί να απαντήσει στα γιατί μου και δεν ξέρω γιατί! Είναι ότι δεν καταλαβαίνει την έννοια ή ότι απλά δεν έχει απάντηση; Η σκέψη μου είναι ότι ξέρει γιατί έκανε κάτι και έχει νόημα γι ‘αυτόν, απλά δεν μπορεί να εκφράσει τη διαδικασία σκέψης του.
Θα σας κάνουν να γελάσετε όπως κανένας άλλος
Τώρα που η επικοινωνία μεταξύ εσάς και του παιδιού σας είναι καλά εδραιωμένη, η προσωπικότητά του και η αίσθηση του χιούμορ του λάμπουν. Το 2χρονο μου είναι αστείο από τον τρόπο που τρέχει (τα χέρια του φτάνουν μέχρι το ύψος των ώμων) στις κινήσεις του τρελού χορού που κάνει και της γιόγκα. Αλλά το 3χρονο μου με εκπλήσσει και με κάνει να γελάσω με τα σχόλια του. Θέλει να μου λέει όσα συνέβησαν στην ημέρα του από τη στιγμή που ανοίγει τα μάτια του μέχρι το βράδυ που τα ξανακλείνει. Μετράει το χρόνο σε περιόδους που είναι ο ίδιος ξύπνιος και χρειάζεται να ξέρει τι θα συμβεί μόλις ξυπνήσει. Είναι σοβαρός αλλά ακούσια αστείος. Του είπα ότι είχαμε μακαρόνια για δείπνο, δεν ήταν καλή ιδέα; Και είπε: “Ναι! Μου αρέσουν τα μακαρόνια ! Ναι, αυτή είναι μια καλή ιδέα! “Με την κεφαλή του να είναι στραμμένο προς τη μία πλευρά και τα χείλη σφιγμένα, να κινούνται προς τα πλάγια. Γέλασα τόσο πολύ με την εικόνα που έκανε.
Δεν έχουν καμία ντροπή
Δεν έχω ακόμα συναντήσει ένα παιδί κάτω των 5 ετών που ντρέπεται. Τα τρίχρονα είναι ένα επικίνδυνο μείγμα λεξιλογίου, αυτογνωσίας και ενός ανεπιθύμητου σχολιασμού για οτιδήποτε έρχεται στο μυαλό τους. Ένα 3χρονο δεν θα σκεφτεί προτού πει ότι δυνατά ότι η κυρία δίπλα του στο λεωφορείο “βρωμάει!”. Δεν θα σκεφτεί προτού πει στην δασκάλα του οτι έφαγε cookies για πρωινό γιατί δεν προλάβατε να ετοιμάσετε κάτι. Συνηθίστε το γιατί θα ζήσετε πολλά τέτοια περιστατικά.
Δεν έχουν τελειώσει με τις εκρήξεις οργής (tantrums)
Είμαι βέβαιη ότι όλοι θυμούνται τα tantrums που είχε το 2χρονο παιδί του. Πάρτε όλη αυτή την ταλαιπωρία και κάντε την εκατό φορές πιο απογοητευτική – και έχετε το tantrum ενός 3χρονου. Δεν είναι τόσο συχνά πιά, αλλά είναι πιο ενοχλητικά και πιο έντονα από πριν. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτός ο μικρός σας είναι πολύ πιο έξυπνος πλεόν. Έχετε την αίσθηση ότι μπορείτε να μιλήσετε λογικά μαζί του, επειδή λειτουργεί μερικές φορές! Έχετε μια λογική συζήτηση με το 3χρονο σας. Αναγνωρίζει την πρακτικότητα αυτού που προτείνετε και συμμορφώνεται. Στη συνέχεια, εξηγείτε με απόλυτα λογικό τρόπο οτι ο σκύλος δεν μπορεί να μπει μέσα στο σπίτι γιατί είναι μέσα στις λάσπες και θέλει να βγει βόλτα για να κάνει την ανάγκη του. Τόιτε το 3χρονο χάνει το μυαλό του. Αρχίζει να ουρλιάζει χτυπώντας τα πόδια, κλοτσώντας πόρτες και, καμιά φορά χτυπώντας γροθιά στον τοίχο (ναι, το έχει κάνει ο δικός μου). Είναι μανιώδες και τρελό και μερικές φορές νιώθεις ότι μπορεί να χάσεις το μυαλό σου.
Μην χάνετε την ελπίδα. Το 3χρονο σας είναι ακόμα ο γλυκός τύπος που πάντα ήταν. Ίσως χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε όλη την υπομονή σας για να το δείτε κάποιες φορές. Θα επανέλθει με ένα γλυκό χαμόγελο και θα θέλει να καθίσει στην αγκαλιά σας, ίσως να σας δώσει ένα φιλί ή να σας κάνει μια αγκαλιά και θα ζητήσει να φάει cookies!
