Μια εύκολη και διασκεδαστική χειροτεχνία!
Πολλές φορές άκουσα τους μικρούς μου μαθητές να λένε :
”…μα εγώ δεν ξέρω να ζωγραφίζω”… ή ”εσείς το κάνετε πολύ ωραίο, εγώ δεν μπορώ”
Ή πάλι τους έχω ακούσει να αναφωνούν εκείνη τη φράση, τη γεμάτη από παιδική αθωότητα, κάθε φορά που με έβλεπαν να ζωγραφίζω στον πίνακα: ”Ω, κυρία! Τι ωραίο! Μάλλον έπρεπε να γίνετε ζωγράφος!”
Για εμένα η φράση αυτή, ήταν πάντα η τέλεια ευκαιρία για να πείσω τους μικρούς μου μαθητές, πως όλοι οι άνθρωποι σε τούτη τη γη και κυρίως τα παιδιά, κρύβουμε ένα ζωγράφο μέσα μας, που είναι ”η ίδια η ψυχή μας στολισμένη, με όλα μας τα συναισθήματα!”
Και ο καθένας από εμάς μπορεί να μάθει μέσα από το μολύβι, το πινέλο και το χρώμα να εκφράσει αυτό που νιώθει και βέβαια και αυτό που βλέπει. Αν πιστέψουν σ΄αυτό τα παιδιά , αρκούν απλές κινήσεις, λίγο χρώμα, παρατηρητικότητα και όχι βιασύνη…για να γίνουν και εκείνα μικροί ζωγράφοι.
Κυρίως όμως θα πειστούν πως σε όλα τα επίπεδα της τέχνης και στην προκειμένη περίπτωση στο επίπεδο της ζωγραφικής, ισχύει ο νόμος της παρατηρητικότητας της θέλησης της τόλμης και βέβαια…της φαντασίας που συνδέεται με το ελεύθερο συναίσθημα. Και τα τέσσερα στοιχεία καλλιεργούνται με υπομονή και επιμονή!
Με λίγο χρώμα λοιπόν και το …..δακτυλικό μας
αποτύπωμα…..φτιάχνουμε ανοιξιάτικες ζωγραφιές!
