Ζώντας το όνειρο:Πρωινό ξύπνημα, 2 παιδιά, δουλειά.

Baby Alarm Clock

Είναι 6:15. Ξύπνημα.

Παραπατάω από την νύστα πηγαίνοντας στην κουζίνα για να φτιάξω μια κούπα καφέ ( το οποίο είχα ήδη ετοιμάσει στην καφετιέρα από το βράδυ και απλά έπρεπε να πατήσω το κουμπί.)Πίνω μια γουλιά καφέ και βιαστικά κοιτάω το κινητό μου για να δω τα μηνύματά μου και τα mail μου.

Το μωρό ξύπνησε. Το παίρνω στην αγκαλιά μου. Το αλλάζω.Έπειτα το ταΐζω.Φτιάχνω ένα τοστάκι για τον μεγάλο μου γιο τον βάζω στην τηλεόραση να χαζέψει και μπαίνω βιαστικά να κάνω ένα ντους την ώρα που γυρνάει ο άντρας μου από την βραδινή του βάρδια.

Κάποια στιγμή προσπαθώ να ντυθώ, μαζεύω τα μαλλιά μου αλογοουρά , βουρτσίζω τα δόντια μου, πακετάρω το κολατσιό του γιου μου για το σχολείο.

8:15-8:30.Φεύγουμε όλοι μαζί οικογενειακώς από το σπίτι. Κάνω μια γρήγορη αγκαλιά στον άντρα μου και το παιδί μου, δίνω ένα φιλί στο μωρό στο πίσω κάθισμα και τους αφήνω να πάνε στο σχολείο και στον βρεφονηπιακό σταθμό και συνεχίζω με τα πόδια για την δουλειά μου.

Το απόγευμα που θα γυρίσω, ο άντρας μου  θα πηγαίνει στην δουλειά του και εγώ θα βρίσκομαι μεταξύ του βρεφονηπιακού σταθμού και του απογευματινού σχολείου.

Τα προγράμματά μας είναι τελείως διαφορετικά και τις καθημερινές δεν έχουμε χρόνο να περάσουμε σαν οικογένεια.

Όμως συνεχίζω να σκέφτομαι πως ζω το όνειρο που πάντα ονειρευόμουν.

Είμαι μια εργαζόμενη μαμά, έχουμε 2 υπέροχα παιδιά.Έχω καλούς φίλους που είναι δίπλα μου όποτε τους χρειάζομαι.Έχω έναν υπέροχο άνθρωπο δίπλα μου που δεν τον βλέπω όσο θα ήθελα αλλά η αγάπη μας είναι δυνατή ακόμη και όταν περιλαμβάνει ένα βιαστικό φιλί και μια αγκαλιά στο αυτοκίνητο.

Η μέρα ήταν εξαντλητική, μεγάλη και απέχει πολύ από την τελειότητα. Με το που γύρισα σπίτι φόρεσα τις πιτζάμες μου και καθόμουν με τον γιο μου στον καναπέ. Δεν ασχολήθηκα πολύ μαζί του επειδή ήμουν πολύ κουρασμένη. Ο άντρας μου άργησε να γυρίσει από την δουλειά. Όταν γύρισε μου ζήτησε συγνώμη που άργησε λέγοντας πως πολλές φορές η ζωή μας δεν είναι ακριβώς όπως την σχεδιάζαμε.

Δεν νομίζω.Ακόμη και μέσα από δύσκολα πρωινά, κουραστικές μέρες και βαρετά απογεύματα, εγώ ζω το όνειρο.

Το όνειρο να είμαι μαμά.

babyradio.gr- Άννα Κ.

Το ημερολόγιο μιας εξαντλημένης μαμάς που κοιμάται με το μωρό της

Μια μαμά του… άκρου!

Διαταραχές του δεσμού ή της προσκόλλησης-Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε!