Ομοιοπαθητική Σε Παιδιά Η Νέα Τάση Παγκοσμίως. Είναι Ασφαλές;
Είναι ασφαλές για παιδιά;
Τα τελευταία χρόνια γίνεται όλο και περισσότερος λόγος για τα οφέλη της ομοιοπαθητικής σε παιδικές παθήσεις και ιώσεις. Δεν είναι λίγοι μάλιστα εκείνοι που υποστηρίζουν πως από τότε που το παιδί τους ξεκίνησε την ομοιοπαθητική, σταμάτησε να αρρωσταίνει ή δεν ξαναπήρε αντιβίωση. Ποια είναι όμως η διαδικασία ίασης; Ποια τα στάδια για το παιδί και πόσο κοστίζει;
Ζητήσαμε από την ομοιοπαθητικό παιδίατρο κ. Θεοδώρα Ζώτου να απαντήσει σε όλα αυτά που ως γονείς θέλουμε να γνωρίζουμε για την ομοιοπαθητική παιδιατρική και τον ρόλο που μπορεί να παίξει είτε προληπτικά είτε θεραπευτικά στην υγεία του παιδιού.
Τι είναι η παιδική ομοιοπαθητική;
Η ομοιοπαθητική είναι μία ήπια φυσική μέθοδος θεραπείας, απολύτως συμβατή με τη φύση. Στοχεύει στην άμυνα του οργανισμού, κινητοποιώντας το ανοσοποιητικό σύστημα και αποκαθιστά την υγεία στον πάσχοντα.
Πρόκειται για μία εντελώς εξατομικευμένη μορφή θεραπείας, με την έννοια ότι απευθύνεται στον κάθε ασθενή -ανεξαρτήτου ηλικίας- ανάλογα με το ιστορικό του, με τη συνολική του υγεία. Παραδείγματος χάριν, αν έρθουν στο ιατρείο μου παιδιά με αλλεργική ρινίτιδα, δεν θα χορηγήσω σε όλα τα ίδιο φάρμακο για να την αντιμετωπίσουν. Το φάρμακο που θα χορηγήσω εξαρτάται από όλον τον οργανισμό του παιδιού και όχι αποκλειστικά από το πρόβλημα της ρινίτιδας, καθώς η ομοιοπαθητική είναι μία ολιστική θεραπεία.
Από ποια ηλικία μπορεί ένα παιδί να ξεκινήσει ομοιοπαθητική;
Από νεογέννητο! Θα σας δώσω το παράδειγμα του γιου μου, ο οποίος γεννήθηκε με ένα αιμάτωμα, μια προβολή στο κεφάλι. Του έδωσα αμέσως ένα ομοιοπαθητικό φάρμακο και το ξεπέρασε. Έχουμε, λοιπόν, πολλούς γονείς που φέρνουν τα μωρά τους για ομοιοπαθητική, καθώς και πολλά παιδιά προσχολικής ηλικίας.
Ποια είναι η διαδικασία όταν έρθουν οι γονείς με το παιδί για πρώτη φορά στο ιατρείο σας;
Καταρχήν παίρνουμε από τον γονιό ένα πλήρες και λεπτομερέστατο ιατρικό ιστορικό του παιδιού: Πότε γεννήθηκε και πώς (φυσιολογικά ή με καισαρική, με φυσιολογική κύηση ή με εξωσωματική), τι φάρμακα έχει πάρει μέχρι στιγμής, τι εμβόλια έχει κάνει κ.λ.π. Στη συνέχεια παίρνουμε ένα ομοιοπαθητικό ιστορικό, το οποίο έχει να κάνει με γενικά και ειδικά χαρακτηριστικά του παιδιού, με στοιχεία του χαρακτήρα του και συνήθειές του, π.χ. αν είναι δυναμικό ή συνεσταλμένο, πώς κοιμάται και πώς ξυπνάει, τι του αρέσει και τι όχι κ.λ.π.
Ένα νήπιο, όμως, δεν έχει ακόμα διαπλάσει χαρακτήρα, δεν γνωρίζει ακόμα τι του αρέσει…
Κι όμως, ακόμα και ένα νεογέννητο έχει κάποια ευδιάκριτα χαρακτηριστικά που το διαχωρίζουν από τα άλλα νεογέννητα, κάποια γενικά χαρακτηριστικά. Ο χαρακτήρας του εμβρύου διαπλάθεται ήδη από την κοιλιά της μάνας.
Τι γίνεται στη συνέχεια της επίσκεψης;
Αν το παιδί είναι υγιές και αφού του γίνει ο τυπικός παιδιατρικός έλεγχος, δίνουμε στο παιδί μία προληπτική αγωγή για δύο μήνες, προκειμένου να ενισχύσουμε το ανοσοποιητικό του σύστημα και να δυναμώσουμε τον οργανισμό του. Στη συνέχεια το παιδί παρακολουθείται ακριβώς όπως και από οποιονδήποτε παιδίατρο.
Αν το παιδί που θα έρθει είναι άρρωστο, αφού πάρουμε το ιστορικό του, θα δώσουμε, αντί για αντιβίωση που συνηθίζουν πολλοί παιδίατροι, συγκεκριμένα φυτικά φάρμακα, τα οποία διεγείρουν με φυσικό τρόπο την άμυνα του οργανισμού το παιδιού, ώστε ο ίδιος ο οργανισμός να σκοτώσει το μικρόβιο που ταλαιπωρεί το παιδί και όχι η αντιβίωση. Και αυτό γιατί η αντιβίωση, πέρα από την καταστολή των μικροβίων, έχει και πολλές ανεπιθύμητες παρενέργειες.
Κι αν το μικρόβιο επιμείνει; Αν το παιδί συνεχίσει να είναι άρρωστο;
Συμβαίνει κάποιες φορές να χρειαστεί το παιδί να πάρει και αντιβίωση –δεν είμαστε δογματικοί, αν χρειαστεί αντιβίωση θα πάρει. Άλλωστε, η ομοιοπαθητική είναι μία θεραπευτική μέθοδος, δρα και συμπληρωματικά στη παιδιατρική. Ο λόγος που θα χρειαστεί η αντιβίωση, δηλαδή που τα φάρμακα της ομοιοπαθητικής δεν φαίνεται να απέδωσαν, μπορεί να είναι πάντως ότι η μαμά πιθανώς να μην πρόσεξε ορισμένες απαντήσεις κατά την περιγραφή του ιστορικού.
Αυτό, πάντως, που πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς είναι ότι στη ζωή του ο μέσος άνθρωπος λίγες φορές χρειάζεται πραγματικά να πάρει αντιβίωση. Πολύ συχνά, όμως, και ειδικά στα παιδιά, γίνεται μεγάλη κατάχρηση με την αντιβίωση. Η ομοιοπαθητική στοχεύει να αποτρέψει ακριβώς αυτό.
Πώς αντιμετωπίζονται πιο σοβαρά ή χρόνια περιστατικά παιδικών νοσημάτων;
Η ομοιοπαθητική αντιμετωπίζει και τα οξέα και τα χρόνια περιστατικά, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η ψωρίαση και πολλά άλλα δερματικά προβλήματα, οι αλλεργίες, αλλά και πολλά αυτοάνοσα νοσήματα. Θα έλεγα, μάλιστα, ότι στο 80% των περιπτώσεων μπορεί να θεραπεύσει πλήρως τέτοια νοσήματα.
Πώς διαφέρουν τα φάρμακα της ομοιοπαθητικής από τα κανονικά;
Τα φάρμακα της ομοιοπαθητικής προέρχονται είτε από το φυτικό είτε από το ορυκτό βασίλειο και δεν έχουν καμία απολύτως παρενέργεια στον οργανισμό. Χαρακτηριστικό είναι ότι αν ένα παιδί από λάθος πιει 5 κουταλιές Depon θα πάει στο νοσοκομείο, ενώ όσα ομοιοπαθητικά κι αν πάρει, δεν παθαίνει τίποτα.
Ποια είναι η θέση της ομοιοπαθητικής για τα παιδικά εμβόλια;
Το παιδί έχει κανονική ιατρική παρακολούθηση με την ομοιοπαθητική, με τη διαφορά ότι αν αρρωστήσει θα πάρει ομοιοπαθητικό φάρμακο, το οποίο δεν έχει, όπως είπαμε, καθόλου παρενέργειες. Έτσι, θα κάνει και τα εμβόλιά του, αλλά όχι αυτά που θεωρούμε ότι έχουν τις μεγαλύτερες παρενέργειες, και ιδιαίτερα τα πολυδύναμα. Θα κάνει αυτά που θεωρούμε εμείς απολύτως απαραίτητα για την ασφάλειά του να γίνουν.
Η θέση αυτή δεν είναι μόνο της ομοιοπαθητικής. Υπάρχουν κι άλλοι, κλασικοί παιδίατροι, οι οποίοι δεν κάνουν τα συγκεκριμένα εμβόλια.
Τι «απαγορεύει» η ομοιοπαθητική στο παιδί;
Ό,τι και στους μεγάλους, δηλαδή την καφεΐνη, τη μέντα και τα αναψυκτικά τύπου κόλα.
Πόσο συχνά πρέπει να σας επισκέπτεται το παιδί που κάνει ομοιοπαθητική;
Καταρχήν, προτιμάμε οι γονείς να φέρνουν τα παιδιά πάντα πριν αρχίσουν οι ιώσεις, ώστε να λάβουν την προληπτική αγωγή για τους για δύο μήνες. Στη συνέχεια, και εφόσον το παιδί δεν χρειαστεί κάτι, μία με δύο φορές τον χρόνο, για τον τυπικό ιατρικό έλεγχο, αρκούν.
Γιατί υπάρχει τέτοια απαξίωση από τους κλασικούς παιδιάτρους προς τους ομοιοπαθητικούς;
Οι γιατροί που γνωρίζουν την ομοιοπαθητική, που την έχουν μελετήσει, όχι μόνο δεν την απαξιώνουν αλλά και την υποστηρίζουν. Εμένα πολλοί κλασικοί παιδίατροι μου στέλνουν παιδιά στο ιατρείο μου. Αυτό που ίσως φοβούνται πολλοί, επειδή κυκλοφορούν και πολλοί «τσαρλατάνοι» στον χώρο μας, είναι μήπως οι γονείς «πέσουν» σε κάποιον τέτοιον. Όμως, πρέπει να καταλάβουν ότι πρώτα απ’όλα είμαστε γιατροί και αυτό είναι που πρέπει να ελέγχουν και οι γονείς.
Πηγή: mymommy.gr
