Έρευνα: Πόσα παιχνίδια πρέπει να αγοράζεις στο παιδί σου;

Όπως ήδη γνωρίζεις ως μητέρα, τα παιδιά αντιμετωπίζουν το παιχνίδι σαν ένα μέσο που τους βοηθά τόσο να ανακαλύψουν τον κόσμο, όσο και τον εαυτό τους. Είναι κατά κάποιο τρόπο τα εργαλεία τους και ο τρόπος τους να περιεργαστούν τα πάντα γύρω τους. Ο ρόλος των παιχνιδιών, άλλωστε, πέρα από ψυχαγωγικός, είναι διαχρονικά να διευρύνουν τις γνώσεις των παιδιών, να τα βοηθούν να μεταφράσουν το περιβάλλον τους και να αυξήσουν τις νοητικές, κοινωνικές, συναισθηματικές και φυσικές ικανότητές τους. Εκείνο, όμως, που κατά καιρούς απασχολεί το επιστημονικό κοινό είναι κατά πόσο τα παιδιά αλληλεπιδρούν καλύτερα και παίζουν με πιο εποικοδομητικό τρόπο: όταν έχουν στη διάθεσή τους περισσότερα ή λιγότερα παιχνίδια;

Σε αυτά, λοιπόν, τα παιδιά δόθηκαν 32 “ουδέτερου φύλου” παιχνίδια, τα οποία προέρχονταν και αντιπροσώπευαν τέσσερις διαφορετικές κατηγορίες: εκπαιδευτικά, προσποίησης, δράσης και με ρόδες. Κατά τη διενέργεια της έρευνας, τα παιδιά υποβλήθηκαν σε δύο διαφορετικά μοτίβα: στο πρώτο στάδιο επιλέχθηκε ένα παιχνίδι από κάθε κατηγορία (συνολικά τέσσερα) και στο δεύτερο τέσσερα αντικείμενα από κάθε κατηγορία (συνολικά 16). Στο στάδιο των τεσσάρων παιχνιδιών, μόνο έως ένα λειτουργούσε με μπαταρίες και στο στάδιο των 16 παιχνιδιών, μόνο έως τέσσερα (ένα από κάθε κατηγορία) παιχνίδια λειτουργούσε με μπαταρίες. Έπειτα, παρουσία του κηδεμόνα τους προκειμένου να αισθανθούν άνετα και οικεία και μετά το πέρας μια προκαταρκτικής δίλεπτης συνεδρίας εγκλιματισμού, τα παιδιά παροτρύνονταν από τον εκάστοτε ερευνητή να παίξει με τα παιχνίδια που υπήρχαν στο χώρο σε κάθε στάδιο της μελέτης. Αν υπήρχαν παιχνίδια που συγκαταλέγονταν στα “αγαπημένα” του μικρού, τότε τα αντικαθιστούσαν τυχαία με άλλα.

Τρία ήταν τα στοιχεία τα οποία ενδιέφεραν το επιστημονικό προσωπικό:

1.Ο αριθμός των παιχνιδιών με τα οποία έπαιζε το κάθε παιδί.

2.Ο χρόνος που αφιέρωνε το παιδί στο κάθε παιχνίδι

3.Ο αριθμός των διαφορετικών δραστηριοτήτων για κάθε παιχνίδι

Το αποτέλεσμα της μελέτης δείχνει πως η ποιότητα του παιχνιδιού ήταν καλύτερη στις συνεδρίες που περιελάμβαναν λιγότερα αντικείμενα. Αντιθέτως, στο στάδιο των 16 παιχνιδιών, τα παιδιά έπαιζαν μεν με περισσότερα παιχνίδια, η συμμετοχή τους όμως στο παιχνίδι ήταν μικρότερη, τόσο σε εμβάθυνση, όσο και σε χρονική διάρκεια. Οι ερευνητές, λοιπόν, προτείνουν πως η κατοχή λιγότερων παιχνιδιών είναι εποικοδομητική για τα παιδιά, εξαιτίας της περιορισμένης προσοχής που διαθέτουν τα μικρά αυτής της ηλικίας. Όταν τους παρέχεται μεγάλος αριθμός παιχνιδιών, δυσκολεύονται να εστιάσουν και να συμμετάσχουν.

Μήπως, λοιπόν, αξίζει να το σκεφτείς διπλά την επόμενη φορά που θα μπεις στον πειρασμό να γεμίσεις το δωμάτιο του μικρού σου με καινούρια παιχνίδια;