Η Βίκυ Ξανθοπούλου, εδώ και αρκετά χρόνια, έχει ξεκινήσει την πρωτότυπη αυτή δράση με βιβλία -ένα ηλεκτρονικό περιοδικό αναγνωστικών εμψυχώσεων, που συνδυάζει βιωματικά το παιχνίδι με το βιβλίο- αναπτύσσοντας την κοινή αξία της πολυπολιτισμικότητας αλλά και της αρμονικής συνύπαρξης μεταξύ των μαθητών της. Η δράση της, όπως αναφέρεται και στο σκεπτικό της βράβευσής της, είναι απαραίτητη, καθώς δεν υπάρχει δανειστική βιβλιοθήκη στο χωριό, όπου εργάζεται, με αποτέλεσμα το εγχείρημά της να είναι ένα ζωτικής σημασίας «εργαλείο» αλφαβητισμού για τα παιδιά. «Για την καινοτόμα, δημιουργική και με πάθος δουλειά της στο χωριό αυτό, όπου δεν υπάρχει βιβλιοθήκη, απονέμεται στην κ. Ξανθοπούλου το βραβείο», αναφέρει ο διεθνής οργανισμός «Judith’s Reading Room».
«Ο τίτλος της δράσης κρύβει δυο λέξεις που αγαπώ, το “παίζουμε” και το “βιβλίο”. Πιστεύω πάρα πολύ πως η διαδικασία της μάθησης στο σχολείο περνά μέσα από το παιχνίδι, όπως επίσης (πιστεύω) και στη δύναμη του βιβλίου. Έτσι, συνδυάζω τη βιωματική μάθηση με την αγάπη μου για το βιβλίο και προσπαθώ να την περάσω και στα παιδιά. Ο προβληματισμός μου μέσα στην τάξη, όλα αυτά τα χρόνια που υπηρετώ τη δημόσια εκπαίδευση είναι πώς να συνδιαμορφώσω μια κοινή κουλτούρα ανάμεσα στα μέλη της ομάδας μου, που προέρχονται από μοναδικά περιβάλλοντα το καθένα, πολιτισμικά, κοινωνικά, και να γίνουμε μια ομάδα που συνεργάζεται, που εκφράζεται, που μοιράζεται τα συναισθήματά της. Κι όλα αυτά με γνώμονα και “εργαλείο” την αγάπη μου για το βιβλίο», εξηγεί στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, λίγα 24ωρα μετά τη βράβευσή της, η κ. Ξανθοπούλου, η οποία μπορεί να μην περίμενε τη διάκριση, αλλά είχε μια «μικρή κρυφή ελπίδα», όπως χαρακτηριστικά λέει.
