Τα 5 πιο συχνά ερωτηματικά στη βάδιση του παιδιού
Η διαδικασία της βάδισης χρειάζεται συστηματική εξάσκηση και απαιτεί πολύ χρόνο. Εσείς από την πλευρά σας, πάρτε τα απαραίτητα μέτρα για την ασφάλεια του παιδιού σας, δώστε του όλο το χρόνο που χρειάζεται και αυτό σύντομα θα σας καταπλήξει! Ακόμα κι αν στην αρχή περπατά λίγο αστεία ή κάπως περίεργα…
1. Περπατάει σαν το παπάκι
Το μικρούλι σας περπατά με τα σκέλη σε απαγωγή (δηλαδή γυρισμένα ελαφρώς προς τα έξω) σαν να είναι παπάκι; Δεν είναι το μόνο, αφού αρκετά παιδάκια που έχουν πρόσφατα ξεκινήσει να περπατούν, υιοθετούν αυτόν τον τρόπο βάδισης. Κι αυτό γιατί ανοίγοντας τα πέλματα προς τα έξω διευρύνεται ο κύκλος του κέντρου βάρους με αποτέλεσμα να έχουν καλύτερη ισορροπία. Μεγαλώνοντας όμως, τα βήματά τους γίνονται πιο σταθερά και μαθαίνουν να περπατούν με μεγαλύτερη σιγουριά ξεπερνώντας αυτή τη φάση.
Πότε το ψάχνουμε: Αν το παιδάκι αρχίσει να περπατάει σαν παπάκι μετά από 2-3 μήνες βάδισης, καλό είναι να επισκεφτείτε έναν παιδοορθοπαιδικό γιατί πιθανόν να υπάρχει κάποιο ανατομικό πρόβλημα.
Για να ξέρετε: Προτιμάτε να αφήνετε το παιδί ξυπόλυτο πάνω σε χαλί ή μοκέτα και όχι φορώντας του κάλτσες ή παπουτσάκια για να εξασκηθεί στο περπάτημα.
2. Στις μύτες σαν τη μπαλαρίνα
Πιθανόν να ανησυχείτε βλέποντας το παιδί σας να περπατάει στις μύτες, χωρίς δηλαδή να πατάει στο έδαφος ολόκληρη την πατούσα. Τα περισσότερα παιδάκια πριν ξεκινήσουν να περπατούν κανονικά έχουν την τάση να περπατάνε στις μύτες ενώ μερικά συνεχίζουν να το κάνουν κι αργότερα λόγω συνήθειας την οποία όμως ξεπερνούν καθώς μεγαλώνουν.
Πότε το ψάχνουμε: Αν το παιδί συνεχίζει να περπατά στις μύτες μετά τους 18 μήνες. Στην περίπτωση αυτή ο παιδίατρος θα αποφασίσει αν χρειάζεται να γίνει έλεγχος από παιδονευρολόγο γιατί μπορεί αυτός ο ιδιότυπος τρόπος βάδισης να συνδέεται με κάποιο νευρολογικό πρόβλημα (υπερτονία). Σ’ αυτή την περίπτωση συνήθως συστήνονται ειδικές ασκήσεις που μπορούν να κάνουν οι γονείς από νωρίς στο μωρό τους για να χαλαρώσουν τα πέλματά του.
Για να ξέρετε: Πολλά παιδιά αρχίζουν να στέκονται καλύτερα ή ακόμα και να κάνουν τα πρώτα τους βήματα αν τους δώσουμε ένα βρεφικό καροτσάκι να τσουλήσουν.
Τη ρώτησαν «Πώς περπατάει η μαμά;» και αυτό που έκανε ήταν ξεκαρδιστικό!
3. Στραβώνει τα πόδια προς τα μέσα
Πολλά παιδιά γύρω στα δύο έχουν την τάση να γυρίζουν τις μύτες των ποδιών προς τα μέσα όταν περπατάνε ή μπορεί να γυρίζουν μόνο το ένα πέλμα προς τα μέσα. Αν και αυτό μοιάζει ανησυχητικό, τα περισσότερα παιδάκια το ξεπερνούν μεγαλώνοντας.
Πότε το ψάχνουμε: Επισκεφτείτε τον ειδικό αν ο τρόπος αυτός βάδισης επιμένει ή αν έχετε παρατηρήσει ότι το παιδί σκουντουφλάει συχνά όταν περπατάει καθώς είναι πιθανό να υπάρχει πρόβλημα στα ισχία.
Για να ξέρετε: Ενθαρρύνετε το παιδί να κάθετε οκλαδόν στο πάτωμα όταν παίζει κι όχι καθισμένο στα γόνατα.
4. Σκουντουφλάει συνέχεια
Κάποια παιδιά, πιο ζωηρά και τολμηρά, πέφτουν πιο συχνά, ενώ άλλα είναι πιο προσεχτικά και επιφυλακτικά και έτσι δεν σκουντουφλάνε τόσο συχνά. Την περίοδο πάντως που το παιδί μαθαίνει να περπατά είναι σημαντικό να εξασφαλίσετε ένα ασφαλές περιβάλλον με σταθερά έπιπλα και σταθερά χαλιά για να μπορεί να περπατήσει και να τρέξει με ασφάλεια.
Πότε το ψάχνουμε: Αν ένα παιδί είναι άνω των δύο χρόνων και συνεχίζει να πέφτει συχνά, καλό είναι να το συζητήσετε με το παιδίατρο. Εκείνος μπορεί να σας συστήσει να επισκεφτείτε τον ορθοπαιδικό γιατί πιθανόν να υπάρχει κάποιο ανατομικό πρόβλημα στα πόδια. Επίσης καλό είναι να γίνεται και ένας έλεγχος στα μάτια γιατί συχνά παιδιά που σκουντουφλούν μπορεί να μην βλέπουν καλά και να χρειάζονται γυαλιά. Σύμφωνα πάντως με την παιδίατρο–αναπτυξιολόγο, Δρ. Κωνσταντίνα Γκόλτιου, «τα παιδιά που δυσκολεύονται στην κίνηση χωρίς να έχουν κάποιο νευρολογικό ή νοητικό πρόβλημα, ανήκουν διαγνωστικά στην ομάδα της αναπτυξιακής δυσπραξίας ή αλλιώς αναπτυξιακής διαταραχής συντονισμού και χρήζουν περαιτέρω εκτίμησης και καθοδήγησης από παιδίατρο – αναπτυξιολόγο».
Για να ξέρετε: Το παιδί σας είναι πιο πιθανό να σκουντουφλήσει αν φορά παπούτσια μεγαλύτερο νούμερο από αυτό που πρέπει. Προτιμήστε εκείνα που κρατούν τον αστράγαλο του παιδιού καλυμμένο γιατί εξασφαλίζουν μεγαλύτερη σταθερότητα μέχρι να μάθει να περπατάει καλά. Επίσης φροντίστε να έχουν από κάτω λάστιχο ή υλικό που δεν γλιστράει.
5. Πάει σαν τη χελώνα
Το παιδί πρέπει πρώτα να μάθει να περπατά καλά και μετά να μάθει τρέχει. Έτσι ενώ γύρω στο 15ο μήνα τα περισσότερα παιδιά έχουν μάθει να περπατάνε, μόνο μερικά μπορούν να τρέξουν και μάλιστα με αργό ρυθμό, πράγμα απόλυτο φυσιολογικό. Στους 18 μήνες τα περισσότερα τρέχουν αλλά μόνο φτάνοντας στους 36 μήνες μπορούν να τρέξουν γρήγορα. Επομένως το τρέξιμο είναι μια δεξιότητα που το παιδί θα κατακτήσει και θα βελτιώσει μεταξύ του δεύτερου και τρίτου χρόνου και μάλιστα με ρυθμό που διαφέρει από παιδί σε παιδί. Ρόλο εξάλλου παίζει και το βάρος του παιδιού αφού το παχουλό παιδάκι είναι πιο δυσκίνητο και αργό στο τρέξιμο από ένα αδύνατο.
Πότε το ψάχνουμε: Τα περισσότερα δίχρονα δείχνουν σαν να έχουν πλατυποδία πράγμα που μπορεί να τα δυσκολεύει στο τρέξιμο. Αν μέχρι τα τρία εξακολουθεί να μην σχηματίζεται καμάρα στο κάτω μέρος τους πέλματος καλό είναι να απευθυνθείτε στον ορθοπαιδικό για περαιτέρω οδηγίες. Συνήθως πάντως η πλατυποδία μετά τα έξι ξεπερνιέται από μόνη της.
Για να ξέρετε: Παπούτσια που είναι βαριά ή μεγαλύτερο νούμερο μπορεί να δυσκολέψουν το παιδί όταν περπατάει ή τρέχει. Τα αθλητικά παπούτσια είναι ιδανικά για τρέξιμο, όμως προτιμήστε εκείνα με αυτοκόλλητες ταινίες γιατί τα κορδόνια μπορεί να λυθούν και το παιδί να τα πατήσει και να πέσει.
Της Φλώρας Κασσαβέτη, με τη συνεργασία της Κωνσταντίνα Γκόλτσιου – παιδίατρος – αναπτυξιολόγος, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών.
Πηγή: happymom.gr
