Τα παιδιά μου μοιράζονται ένα δωμάτιο και δεν σκοπεύω να τα χωρίσω
Σε ορισμένα σπίτια, τα παιδιά μοιράζονται ένα δωμάτιο κατ’ επιλογήν (συνήθως των γονιών). Σε κάποια άλλα, οι γονείς τα θέλουν χώρια ώστε το κάθε ένα να έχει τον χώρο του. Στο δικό μου πάλι μοιράζονται ένα δωμάτιο και περνούν πολύ καλά μαζί.
Όταν είναι μικρά, λατρεύουν να είναι μαζί, να παίζουν και να μιλούν πριν τους πάρει ο ύπνος. Μπορεί να εκνευρίζομαι όταν δεν με ακούν και παραμένουν ξύπνια αλλά κατά βάθος χαίρομαι που έχουν τόσο καλή σχέση και μία υγιή εξάρτηση το ένα με το άλλο.
Εάν τα παιδιά μου είχαν το ίδιο φύλο και δεν παραπονιούνταν για τον δικό τους χώρο ποτέ, θα άφηνα τα πράγματα ως έχουν μέχρι να μεγαλώσουν και να πάνε σε κάποια σχολή. Τώρα ίσως τα πράγματα να γίνουν διαφορετικά καθώς το κορίτσι με το αγόρι διαφέρουν αρκετά στην εφηβεία και ίσως κάποιες καταστάσεις να είναι άβολες. Όπως για παράδειγμα, το να χρειαστεί η κόρη μου να βάλει πιτζάμες. Δεν είναι ωραίο το να πηγαίνει στο μπάνιο ώστε να αλλάξει ή να βγει ο γιος μου από το δωμάτιο μέχρι εκείνη να είναι έτοιμη.
Πριν τους διαχωρίσω όμως τα δωμάτια, κάθομαι και απολαμβάνω τα παιδιά μου να μεγαλώνουν… μαζί! Ως τώρα, το να μοιράζονται το δωμάτιο έχει δημιουργήσει πολλές καλές αναμνήσεις όπου στο μέλλον θα τις αναπολούν. Μαζί με αυτά και εγώ.
Τα γούστα τους, τα ενδιαφέροντα τους είναι διαφορετικά αλλά το να μοιράζονται ένα δωμάτιο αντανακλά μία καλή ισορροπία. Κανείς δεν ενοχλείται επειδή εκείνο το παιχνίδι δεν είναι στη θέση του ή επειδή έχει διαφορετικές παιδικές κουρτίνες. Συνεπώς, εκτός εάν το ζητήσουν, θα μοιράζονται ένα δωμάτιο μέχρι να φτάσουν στην εφηβεία.
Επιμέλεια για το BabyRadio: Αγγελική Κατσαντρίδου
