Τσιμπήματα από έντομα: Όλα όσα πρέπει να ξέρετε

Τσιμπήματα από έντομα

Τα τσιμπήματα από τα έντομα είναι αρκετά συχνά και προκαλούν συνήθως έναν μικρό ερεθισμό, στην περίπτωση που κάποιος δεν είναι αλλεργικός.

Τα περισσότερα παιδιά εμφανίζουν ήπιες αλλεργικές αντιδράσεις, υπάρχουν όμως άλλα τα οποία είναι αλλεργικά σε ορισμένα δηλητήρια και μπορεί να εμφανίσουν σοβαρά συμπτώματα τα οποία θα χρειάζονται ιατρική αντιμετώπιση.

Κάθε τσίμπημα ή δάγκωμα προκαλεί συχνά μία μικρή διόγκωση, το οποίο συνοδεύεται από κνησμό (φαγούρα). Η περιοχή γύρω από αυτή τη διόγκωση μπορεί να εμφανίσει φλεγμονή, (π.χ. να γίνει κόκκινη και να πρηστεί), ενώ σε αρκετές περιπτώσεις γεμίζει με υγρό.

Οι μικροερεθισμοί αυτοί συνήθως περνάνε μέχρι την επόμενη ημέρα, ωστόσο η άμεση αντιμετώπισή τους μπορεί να ανακουφίσει από τον κνησμό και τον πόνο.

  • Έτσι για την αντιμετώπιση του κνησμού από κουνούπια, ψύλλους και κοριούς μπορείτε να χρησιμοποιήσετε λοσιόν καλαμίνης (εξαιρώντας τις περιοχές των ματιών και των γεννητικών οργάνων).
  • Στην περίπτωση που το παιδί σας τσιμπηθεί από μέλισσα ή σφήκα χρησιμοποιήστε μία κομπρέσα βυθισμένη σε παγωμένο νερό. Αποφύγετε τη χρησιμοποίηση αντιισταμινικών κρεμών, αμμωνίας μέχρι να επικοινωνήσετε με τον παιδίατρό σας.

Τα τσιμπήματα από σφήκα προκαλούν οξύ πόνο που διαρκεί ορισμένα λεπτά της ώρας. Τα τσιμπήματα της μέλισσας ομοιάζουν με αυτά της σφήκας. Ωστόσο ο πόνος μπορεί να διαρκέσει πολύ περισσότερο καθώς η παραμονή του δηλητηριώδους σάκου εντός του δέρματος διοχετεύει τοπικά με δηλητήριο, για αυτό και πρέπει να αφαιρείται προσεχτικά με τσιμπίδα αποφεύγοντας τη ρήξη του σάκου.

  • Σοβαρότερα τσιμπήματα είναι αυτά τα οποία προέρχονται από αλογόμυγες και αράχνες. Τα παιδιά σε αυτή την περίπτωση μπορεί να εμφανίσουν αγγειοοίδημα, σοβαρού τύπου εντοπισμένη φλεγμονή ή ακόμα και συστηματικές εκδηλώσεις όπως ναυτία, έμετο, εφιδρώσεις, ζάλη, σύγχυση, ταχυκαρδία, διάρροια, ναυτίες και κράμπες. Σε αυτές τις περιπτώσεις θα πρέπει άμεσα να αναζητήσετε άμεσα ιατρική βοήθεια.

Μέτρα πρόληψης κατά των τσιμπημάτων (ιδιαίτερα στα νεογνά και βρέφη):

  1. Η χρησιμοποίηση φαρδιών ελαφριών ρούχων που καλύπτουν τα χέρια και τα πόδια των παιδιών
  2. Η επάλειψη του δέρματος με φυσικά εντομοαπωθητικά (citronella, έλαιο με άρωμα κίτρου), και
  3. Η χρήση κουνουπιέρας.

Η χρήση ανεμιστήρων ή κλιματιστικών μειώνει επίσης τη δραστηριότητα των κουνουπιών αλλά δεν τα σκοτώνει. Αντίστοιχα η χρήση κίτρινων λαμπτήρων στους εξωτερικούς χώρους, το κούρεμα του γρασιδιού και η αποφυγή ποτίσματος των φυτών κατά τις απογευματινές ώρες μπορεί να μειώσει τον αριθμό των εντόμων που προσελκύονται στο σπίτι.

Προσοχή: Τα παιδιά που έχουν ιστορικό αλλεργίας τύπου οξείας υπερευαισθησίας στα τσιμπήματα από έντομα πρέπει να έχουν μαζί τους πάντα προγεμισμένες σύριγγες αδρεναλίνης (επινεφρίνης) για την πρόληψη της εμφάνισης αλλεργικού shock. Τα κορτικοστεροειδή, τα οποία δρουν σε μετέπειτα χρόνο σε σχέση με την αδρεναλίνη, χρησιμοποιούνται συνήθως, για να ελαττώσουν την κνίδωση και τα οιδήματα.