“Αρνούμαι να απολογηθώ επειδή δεν θήλασα το παιδί μου…”
Είχα κάθε πρόθεση να θηλάσω όταν ήμουν έγκυος στο πρώτο μου παιδί. Αλλά εδώ είμαι, δύο παιδιά αργότερα, χωρίς να αισθάνομαι άσχημα (ή να θέλω να ζητήσω συγγνώμη) γιατί και τα δύο τρέφονται με μπουκάλι. Μερικές φορές ο θηλασμός δεν λειτουργεί για μερικές μητέρες. Υπάρχουν τόσοι πολλοί λόγοι, άλλοι από την επιλογή και άλλοι όχι, γι ‘αυτό ποτέ δεν ήμουν από αυτές που έκριναν άλλες μαμάδες επειδή τάιζαν με μπουκάλι το μωρό. Γι’ αυτό και δεν πρόκειται να επιτρέψω σε κανέναν να με κρίνει.
Συμβουλές υγείας και φροντίδας για βρέφη και παιδιά
[babyPostAd]Όταν προσπάθησα να θηλάσω το πρώτο μου παιδί, δεν πήγε καλά. Είχα κάνει καισαρική και είχα πάρει τόσα φάρμακα που χρειαζόμουν βοήθεια για να κρατήσω το μωρό μου. Έτσι, όταν ήρθε η ώρα να δοκιμάσω να θηλάσω για πρώτη φορά, η νοσοκόμα κράτησε το πρώτο μου μωρό στο στήθος μου. Δεν ήταν η ρομαντική εικόνα που είχα ονειρευτεί. Από εκείνη τη στιγμή, απέτυχα να θηλάσω. Οι θηλές μου τραυματίστηκαν, έτρεχαν αίμα και πονούσα υπερβολικά. Η άντληση δεν βοήθησε. Έπαθα μαστίτιδα περισσότερες φορές από όσες θα μπορούσα να μετρήσω τις πρώτες εβδομάδες. Ο γιος μου είχε παλινδρόμηση, και κλαίγαμε και οι δύο, ταυτόχρονα, όλη μέρα.
Αισθανόμουν τόσες ενοχές για το γεγονός ότι δεν μπόρεσα να θηλάσω που κατέληξα να καταστρέψω τον πιο ευτυχισμένο χρόνο της ζωής μου. Είπα στον εαυτό μου ότι δεν μπορούσα να δώσω στο μωρό μου τα σωστά θρεπτικά συστατικά που χρειαζόταν και έτσι ένιωθα τόσο άσχημα. Ό,τι κι αν μου έλεγαν, ένιωθα σαν αποτυχία. Ο βομβαρδισμός της ενοχής με συνέθλιψε σαν νέα μητέρα. Δεν ήμουν ο γονιός που είχα οραματιστεί να είμαι.
Στη συνέχεια, μια μέρα, συνέβη κάτι μαγικό. Όταν ο μεγάλος μου γιος ήταν απαρηγόρητος, έψαχνα να βρω πώς να τον ηρεμήσω. Κάθισαμε στην κουνιστή καρέκλα, και τον χάιδευα απαλά στην πλάτη – τελικά, κοιμήθηκε… Καθώς κουνιόμασταν, άρχισα να κλαίω, αλλά αυτή τη φορά από ανακούφιση. Δεν ήμουν τόσο κακή μητέρα τελικά… Έπρεπε να ξεχάσω τον θηλασμό και να προχωρήσω!
Ήταν η πιο έξυπνη απόφαση που θα μπορούσα να πάρω. Έως εκείνο το σημείο δεν τον απολάμβανα καθόλου, αλλά αφού το στήθος μου έγινε ξανά δικά μου, επέστρεψα στην μητρότητα δυναμικά! Ο γιος μου έγινε ένα από αυτά τα καλόβολα μωρά σε ελάχιστο χρόνο – κοιμόταν ώρες ολόκληρες και γελούσε σε όποιον τον έπαιρνε αγκαλιά. Δεν ένιωθε πλέον το άγχος της μητέρας του και τα σύννεφα τελικά έφυγαν από τις ζωές μας.
Όταν γεννήθηκε το δεύτερο παιδί μας και η νοσοκόμα με ρώτησε για να θηλάσω, της είπα ευγενικά: «Έχω σκοπό να δώσω μπουκάλι». Και ξέρεις τι; Δεν με έκρινε. Κανείς δεν το έκανε (τουλάχιστον, όχι μπροστά μου). Ποτέ δεν ξέρετε τι μπορεί να έχει περάσει μια μητέρα. Αντί να κρίνετε, πρέπει να την επικροτήσετε επειδή δεν επέτρεψε στην ενοχή να καταπιεί την ευτυχία της ως νέα μητέρα.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για τα οφέλη του μητρικού γάλακτος. Αλλά δεν μπορούν να θηλάσουν όλες οι μητέρες. Μαμάδες που δίνεται φόρμουλα, να ξέρετε ότι είναι εντάξει. Το μωρό σας θα είναι εντάξει. Θα είστε εντάξει. Μην αφήσετε τις τύψεις να καταστρέψουν την καλύτερη περίοδο της ζωής σας. Επέτρεψα στον εαυτό μου να σκεφτεί λογικά και αποφάσισα ότι ο θηλασμός δεν ήταν για εμάς. Ήταν δύσκολο, αλλά ήταν το σωστό. Έτσι, όχι, δεν θα ζητήσω συγγνώμη επειδή ταΐζω τα παιδιά μου με μπουκάλι. Επέλεξα να είμαι μια ευτυχισμένη μητέρα γι ‘αυτά, και αυτό είναι αρκετά καλό.
Επιμέλεια κειμένου για το babyradio: Θωμαΐδου Ευθυμία Ζωή
