Γιατί οι περισσότερες γυναίκες «δεν μπορούν» να θηλάσουν;

Γιατί οι περισσότερες γυναίκες «δεν μπορούν» να θηλάσουν;

«δεν μπορούν» να θηλάσουν

Η επιλογή θηλασμού ή  ξένου γάλατος αποτελεί αιτία έντονης διαμάχης. Οι μητέρες νιώθουν ότι επικρίνονται είτε θηλάζουν είτε όχι. Οι μητέρες που θηλάζουν αισθάνονται ότι η κοινωνία τις κάνει να αισθάνονται ντροπή όταν θηλάζουν δημόσια και οι μητέρες που προσφέρουν γάλα σε σκόνη κατηγορούνται ως τεμπέλες ή σε ακραίες περιπτώσεις ότι δηλητηριάζουν το παιδί τους. Καλό θα ήταν λοιπόν να φωτίσουμε τους λόγους εξαιτίας των οποίων τόσες πολλές μητέρες δεν μπορούν να θηλάσουν.

Μόνο ένα 1-5 % όλων των γυναικών δεν έχουν την ικανότητα να παραγάγουν αρκετό γάλα για το μωρό τους. Ακόμα λιγότερες, περίπου 2 % των γυναικών δεν μπορούν να θηλάσουν φυσιολογικά ή έχουν προβλήματα που οδηγούν στην ανικανότητα να θηλάσουν (το παιδί έχει υπερωιοσχιστία, η μητέρα έχει πρόβλημα στον αδενώδη ιστό κ.ο.κ). Από το υπόλοιπο 95% των μητέρων που έχουν την ικανότητα να θηλάσουν, το 81 % προσπαθεί να θηλάσει, το 17% εξακολουθεί να θηλάζει αποκλειστικά στους τρεις μήνες και  και το 14 % στους 4 μήνες. Ο αποκλειστικός θηλασμός  στους 6 μήνες παρατηρείται μόνο στο 1 % των γυναικών στο Ηνωμένο Βασίλειο (NHS 2010 Infant Feeding Survey). Είναι ο θηλασμός τόσο δύσκολος στην πραγματικότητα;  Στην κοινωνία μας, ναι, είναι.

Η κοινωνία μας δεν αντιμετωπίζει τον θηλασμό ως τη συνήθη επιλογή. Οι μητέρες δε λαμβάνουν την στήριξη που θα έπρεπε. Ο λόγος για τον οποίον οι περισσότερες γυναίκες δεν μπορούν να θηλάσουν είναι το γεγονός ότι δεν έχουν τρία στοιχεία που οδηγούν στον επιτυχή θηλασμό.

Ποια είναι αυτά τα τρία στοιχεία;
1. Η ισχυρή επιθυμία να θηλάσουν. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να επιλέξει κάποια μητέρα τον θηλασμό: η επίτευξη ενός ισχυρού δεσμού, το ότι είναι πιο υγιεινή επιλογή για το μωρό. το ότι είναι πιο βολική επιλογή, λιγότερο ακριβή, το ότι η μητέρα χάνει έτσι πιο εύκολα το βάρος της εγκυμοσύνης κ.ο.κ. Αν η μητέρα δεν νοιάζεται αν θα θηλάσει ή όχι το πιο πιθανό είναι ότι θα καταλήξει στην επιλογή ξένου γάλατος.

2.Ένα καλό δίκτυο στήριξης. Αν το παιδί σας δεν πιάσει τη θηλή αμέσως, η επίτευξη του θηλασμού είναι δύσκολη. Κάποιες φορές ο θηλασμός γίνεται επώδυνος. Τις περισσότερες φορές είναι κουραστικός από το κράτημα του μωρού κάθε 15 λεπτά  ή κάθε μία ώρα μόνο και μόνο για να φάει. Για κάποιες γυναίκες ο θηλασμός αποτελεί λόγο αμηχανίας ή ακόμα και ντροπής  καθώς η κοινωνία δεν αποδέχεται τον δημόσιο θηλασμό. Άλλες φορές το μωρό δεν παίρνει βάρος αρκετά γρήγορα σύμφωνα με την/τον γιατρό. Αν δεν έχετε έναν/μία  καλό/η σύντροφο, μια καλή φίλη, μητέρα, αδερφή, φίλο ή μια ομάδα (όπως η La Leche League) που να σας λέει ότι κάνετε το σωστό και να συνεχίσετε, τότε πολύ πιθανώς θα αρχίσετε να συμπληρώνετε με ξένο γάλα και ίσως να καταργήσετε και τελείως τον θηλασμό.

3.Πρόσβαση σε καλούς/ές ειδικούς στον θηλασμό Υπάρχουν καλοί και λιγότερο καλοί  σύμβουλοι θηλασμού. Υπάρχουν περιπτώσεις κατά τις οποίες η/ ο εκάστοτε σύμβουλος δεν καταφέρνει να διαγνώσει ένα απλό πρόβλημα   (π.χ χαμηλό χαλινό) και άρα δεν μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά τη μητέρα στην επίτευξη ενός επιτυχούς θηλασμού. Μην επαναπαύεστε στις συμβουλές που δίνουν οι μαίες ή οι γιατροί στο μαιευτήριο για τον θηλασμό. Να απευθύνεστε πάντα σε σε συμβούλους θηλασμού. Συνήθως στα μαιευτήρια η συμβουλή είναι να δώσετε επιπλέον συμπλήρωμα και η συμβουλή αυτή υπονομεύει τον θηλασμό.

Προκειμένου μια μητέρα να θηλάσει αν το παιδί δεν πιάσει αμέσως τη θηλή είναι απαραίτητο να διαθέτει και τα τρία στοιχεία που προαναφέραμε. Για αρχή, αν μια μητέρα δεν έχει ισχυρή επιθυμία να θηλάσει είναι πολύ πιθανό να δώσει ξένο γάλα. Άλλες, που έχουν την ισχυρή επιθυμία μπορεί να ακούνε από το περιβάλλον τους ότι δεν είναι αναγκαίο να υποφέρουν στον θηλασμό και ότι το συμπλήρωμα είναι εξίσου καλό. Και αν μια μητέρα έχει και επιθυμία και δίκτυο υποστήριξης μπορεί να μην έχει τη δυνατότητα να ζητήσει τη βοήθεια ενός/μιας  ειδικού και να προχωρήσει σε διαδικασίες που μπορεί να απαιτούνται. Πολλές κακές συμβουλές δίνονται στις μητέρες , όπως να συμπληρώνουν με γάλα σε σκόνη κι έτσι χάνουν την παραγωγή γάλατος που θα επιθυμούσαν να έχουν και θα μπορούσαν να έχουν εξαιτίας αυτών των συμβουλών. Οι μητέρες, επίσης, δε συνειδητοποιούν ότι το ποσό του γάλατος που αντλούν δεν είναι δείκτης του γάλατος που παράγουν στην πραγματικότητα. Υπάρχει μια τεράστια παρανόηση σε σχέση με την παραγωγή γάλατος και πώς αυτή μετριέται.

Γάλα εξ ουρανού!

Είναι σπάνιο μια γυναίκα να έχει και τα τρία αυτά δεδομένα. Συνεπώς, αν και το 95 % των γυναικών μπορεί βιολογικά να θηλάσει μόνο το 1% μπορεί να κρατήσει τον αποκλειστικό θηλασμό για 6 μήνες και περισσότερο (παρά το γεγονός ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας WHO συνιστά αποκλειστικό θηλασμό οπωσδήποτε για 6 μήνες και θηλασμό σε συνδυασμό με στέρεες τροφές μέχρι τα 2 χρόνια ή και περισσότερο).  Υπάρχουν παράγοντες εκτός ελέγχου της μητέρας που παίζουν ρόλο στην επιτυχία ή όχι του θηλασμού.

Κάποια παραδείγματα λανθασμένων συμβουλών που δίνονται από «ειδικούς» είναι:

«Το μωρό χάνει πολύ βάρος, πρέπει να του δώσετε συμπλήρωμα» Αυτή είναι μια κακή συμβουλή μια που αποδεδειγμένα το μητρικό γάλα είναι το καλύτερο, άρα μια/ένας επαγγελματίας θα πρότεινε να κάνετε αντλήσεις ανάμεσα στους θηλασμούς και να συμπληρώνετε με το δικό σας γάλα.

«Έχουν περάσει δύο εβδομάδες και το μωρό σας δεν έχει επανέλθει στο βάρος γέννησης, είναι ώρα να δώσετε συμπλήρωμα» Όπως αναφέραμε, είναι προτιμότερο να αντλήσετε γάλα από το να δώσετε ξένο. Εκτός αυτού, αυτό το χρονοδιάγραμμα δεν ταιριάζει σε όλα τα μωρά. Κάποια μωρά μπορεί να χρειάζονται περισσότερο χρόνο να πάρουν βάρος. Άλλα μωρά ήταν φουσκωμένα από τα επιπρόσθετα υγρά (που έλαβε η μητέρα ενδοφλεβίως κατά τη διάρκεια του τοκετού) ώστε το βάρος τους ήταν μεγαλύτερο. Συνεπώς το βάρος γέννησης ήταν ψευδές. Αυτό συμβαίνει κυρίως στις καισαρικές. Να θυμάστε ότι κάθε βρέφος είναι διαφορετικό και οι ειδικοί πρέπει να αναζητούν όλους τους πιθανούς λόγους μη ανάπτυξης. Αν αναπτυξιακά, κοινωνικά και συναισθηματικά το μωρό τα πάει μια χαρά τότε μάλλον το βάρος δεν είναι κάτι που πρέπει να σας ανησυχεί. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί ως και 4 εβδομάδες για να επανέλθει το μωρό στο αρχικό του βάρος.

«Το μωρό δε θα έπρεπε να θέλει να φάει κάθε ώρα, μάλλον δεν παίρνει αρκετό γάλα, πρέπει να δώσετε υποκατάστατο γάλατος» Τα στομάχια των νεογέννητων είναι τόσο μικρά ώστε το να θέλουν τάισμα κάθε 15 λεπτά είναι φυσιολογικό. Κάποια είναι αποτελεσματικά στο να θηλάζουν οπότε μπορεί να θέλουν να είναι στο στήθος για 5 λεπτά και μετά να κοιμούνται για ώρες. Κάποια άλλα μπορεί να προσπαθούν να βρουν τον καλύτερο τρόπο να θηλάσουν και να είναι στο στήθος για μία ώρα, να κοιμούνται για 15 λεπτά και μετά να ξυπνάνε για να φάνε ξανά. Πραγματικά σημάδια που χρειάζονται προσοχή είναι αν ο θηλασμός είναι επώδυνος. Μπορεί να προκαλεί κάποια δυσφορία τα πρώτα δευτερόλεπτα αλλά μετά συνήθως φεύγει η ενόχληση. Αν η δυσφορία ή ο πόνος συνεχίζονται πρέπει να συμβουλευτείτε ειδικό για να δείτε αν υπάρχει πρόβλημα αγκυλογλωσσίας και για να σας προτείνει διαφορετικές θέσεις θηλασμού για να διευκολύνουν εσάς και το μωρό.

«Tο μωρό δεν πρέπει να χρησιμοποιεί το στήθος σαν πιπίλα, είναι μόνο για τάισμα».

Το να δώσετε σε ένα νεογέννητο πιπίλα δημιουργεί σύγχυση  και αυτό κάνει το πιάσιμο της θηλής πιο δύσκολο. Το να δίνετε υποκατάστατο γάλατος σε μπιμπερό επίσης μπορεί να δημιουργήσει αυτή τη σύγχυση. Ο τρόπος λειτουργίας της γλώσσας τους είναι τελείως διαφορετικός όταν ρουφάνε από ένα μπιμπερό σε σχέση με το στήθος. Τα μωρά βρίσκουν παρηγοριά στο στήθος  και αυτό δε θα έπρεπε να θεωρείται λάθος και να προτιμώνται διάφορα υποκατάστατα. Επιπλέον αυτή η συνήθεια  ρυθμίζει καλύτερα την παραγωγή γάλατος της μητέρας. (Ο καλύτερος τρόπος να παραγάγει η μητέρα γάλα είναι μέσω ζήτησης, τοποθετώντας το παιδί στο στήθος όσο συχνά το χρειάζεται.)

Αν δεν είστε σίγουρη για το πόσο τρώει το παιδί σας, προσπαθείστε να δείτε πόσο γάλα μπορείτε να αντλήσετε για να δείτε πόσο γάλα παράγετε. Τα θήλαστρα δεν είναι τόσο αποτελεσματικά όσο το μωρό. Δεν μπορούν να βγάλουν όσο γάλα μπορεί το μωρό και δεν ερεθίζουν το στήθος τόσο καλά όσο το μωρό ώστε να δοθεί το σήμα στο σώμα της μητέρας να παραγάγει και άλλο γάλα. Μη χρησιμοποιείτε την άντληση ως μέτρο για την ποσότητα του γάλατός σας. Αντί γι αυτό, μετρήστε τις υγρές πάνες του μωρού σας.

Τι να κάνω αν έχω προβλήματα με τον θηλασμό; Πρέπει πρωτίστως να συνειδητοποιήσετε γιατί θέλετε να θηλάσετε. Δευτερευόντως, να βρείτε ένα καλό δίκτυο υποστήριξης. Αν το κοντινό σας περιβάλλον δεν σας υποστηρίζει  βρείτε την τοπική ομάδα La Leche League ή ομάδες θηλασμού στο facebook! Τρίτον, βρείτε μια καλή σύμβουλο θηλασμού. Τέταρτον αν τα έχετε κάνει όλα αυτά αλλά ακόμα δυσκολεύεστε, ξεκινήστε να αντλείτε το γάλα σας.

Ο παγκόσμιος οργανισμός υγείας (Π.Ο.Υ) στην  παγκόσμια στρατηγική για τη διατροφή του βρέφους και του μικρού παιδιού συστήνει :

  • Γάλα από τη μητέρα μέσω θηλασμού
  • Γάλα από τη μητέρα αντλημένο
  • Γάλα από wet-nurse, (γυναίκα που έχει προσληφθεί για να θηλάσει το παιδί) ή
  • Γάλα από τράπεζα γάλατος ή
  • Υποκατάστατο γάλατος που δίνεται με ποτηράκι

Σε περίπτωση που δεν το παρατηρήσατε η επιλογή του υποκατάστατου γάλατος έρχεται τελευταία…

 Πηγή :  yournaturalbirth.co.uk

Το διαβάσαμε στο betterparents.gr

Διαβάστε ακόμη:

«Δεν έχω αρκετό γάλα» – Ο ύψιστος μύθος γύρω από το θηλασμό!

Θηλασμός: Πώς μπορώ να αυξήσω το γάλα μου;