Γράμμα στη μαμά που δεν κατάφερε να θηλάσει…
Το ακούω στη φωνή σου. Το βλέπω στα μάτια σου. Το νιώθω κάθε φορά που κάποια μαμά που θηλάζει, ρωτάει –εσύ θηλάζεις; Xαμηλώνεις το κεφάλι σου και ψιθυρίζεις: «Προσπάθησα να θηλάσω… αλλά δεν τα κατάφερα. Δεν έβγαζα αρκετό γάλα, έπρεπε να πάρει συμπλήρωμα και στους 3 μήνες το έκοψα τελείως. Νιώθω άσχημα όμως πραγματικά δεν μπορούσα».
Και ακριβώς επειδή δεν μπορούσες, αποφεύγεις τέτοιου είδους συζητήσεις. Όταν η συζήτηση οδηγείται εκεί, αλλάζεις θέμα ή φεύγεις ή ακόμα χειρότερα αποφεύγεις να συναναστρέφεσαι με τους υπέρμαχους του θηλασμού.
Δεν είναι ότι δεν συμφωνείς για τα οφέλη του θηλασμού. Κι εσύ πιστεύεις σ’ αυτόν. Άλλωστε έχεις διαβάσει τις στατιστικές. Έκανες τις έρευνες σου. Και εσύ ήθελες να θηλάσεις. Αλλά το να αναμασάς αυτές τις σκέψεις και να βρίσκεσαι με τις μαμάδες που τα κατάφεραν απλά σε κάνει να νιώθεις πιο ένοχη.
Αγαπημένη μαμά που ήθελες να θηλάσεις και (νομίζεις ότι) απέτυχες: Απελευθερώσου από τις ενοχές.
Απελευθερώσου.
Τι κι αν οι «ειδικοί» λένε ότι έπρεπε να θηλάσεις για 6 μήνες αποκλειστικά; Τι κι αν η φίλη σου θήλασε για 2 χρόνια;
Και οι «ειδικοί» και η φίλη σου δεν είναι εσύ. Δεν ξέρουν γιατί έπρεπε να σταματήσεις. Δεν ξέρουν το άγχος που επηρέαζε την οικογένεια σου, δεν ξέρουν ή δεν κατανοούν το πρόβλημα υγείας (το δικό σου ή του μωρού σου) ή τον οποιοδήποτε λόγο που σε ανάγκασε να στραφείς στο μπιμπερό.
Εγώ που θήλασα για πάνω από 53 μήνες σου φωνάζω: Δεν έχεις αποτύχει!
Ακόμα κι αν θήλασες για 3 μήνες, 1 μήνα, ακόμα και για 1 ημέρα- τα κατάφερες!
Μην ντρέπεσαι που έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες. Μην νιώθεις ενοχές που έδωσες φόρμουλα στο μωρό σου.
Ο θηλασμός δεν είναι δείγμα του πόσο καλή μητέρα είσαι.
Breastfeeding police: Αν δεν θηλάσεις, θα σου κόψω κλήση…
Είναι απλά ένα μικρό, ελάχιστο κομμάτι της σχέσης σας. Και τολμώ να πω: Υπάρχουν πολλά και σημαντικότερα πράγματα που θα καθορίσουν την υγεία του μωρού σου από τον θηλασμό.
Όποτε σκέφτομαι αν είμαι μια επιτυχημένη μαμά επειδή θηλάζω ο νους μου οδηγείται σε μια δική μου παράφραση της Επιστολής προς Κορινθίους όπου αντί για την αγάπη βάζω τον θηλασμό: «Μπορώ να θηλάσω τα παιδιά μου αποκλειστικά για πολλά χρόνια και να μην τους δώσω ποτέ ξένο, αλλά αν δεν τα αγαπώ, δεν είμαι τίποτα».
Δεν ξέρω γιατί σταμάτησες να θηλάζεις και δεν με αφορά. Αλλά ξέρω αυτό: Αγαπάς το παιδί σου. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό απ’ όλα.
Συγγνώμη που μαμάδες που θηλάζουν σε κάνουμε να νιώθεις άσχημα. Δεν το θέλουμε τις περισσότερες φορές αλλά και πάλι συγγνώμη.
Γι’ αυτό την επομένη φορά που κάποια θα σε ρωτήσει αν θηλάζεις, πες της «Ναι, έκανα μεικτή διατροφή». Ακόμα κι αν το έκανες μόνο για 1 ημέρα. Δεν χρειάζεται να εξηγείς.
Αγαπάς πολύ το μωρό σου. Και αν κάποιος υπονοήσει κάτι άλλο επειδή απλά δεν θήλασες, ε,αυτό είναι λάθος και κακία.
Ηρέμησε, αγαπητή μαμά. Ξεπέρνα τις ενοχές και απελευθερώσου. Διώξε τη λέξη «αποτυχία» από το μυαλό σου. Φυσικά και έχεις πετύχει!
Γράφει η Εϊρίν, δημιουργός του μπλογκ thehumbledhomemaker.com
To διαβάσαμε στο 31ebdomades.gr
