Η επιλογή κάποιων ανθρώπων να μην αποκτήσουν παιδιά, έχει ταυτιστεί με τον εγωισμό, καθώς υπάρχει η πεποίθηση πως η απόκτηση παιδιών είναι η αποκορύφωση του αισθήματος της ευθύνης και της αγάπης για έναν άνθρωπο.
Πόσο ισχύει όμως αυτό; Οι άνθρωποι που έχουν παιδιά δεν μπορούν να είναι εγωιστές; Μόνο η απόκτηση ενός παιδιού κάνει έναν άνθρωπο καλύτερο;
Φυσικά και αυτό δεν ισχύει. Όλοι μας έχουμε γνωρίσει ανθρώπους με παιδιά οι οποίοι είναι βαθιά τοξικοί, με άσχημη συμπεριφορά και έντονο εγωισμό, όπως και ανθρώπους χωρίς παιδιά οι οποίοι έχουν μεγάλο ενδιαφέρον για τον κόσμο και βοηθούν με όση δύναμη έχουν εκείνους που έχουν ανάγκη.
Δεν κάνουν όλοι παιδιά επειδή είναι ώριμοι και θέλουν να του δώσουν αγάπη. Μεγάλο μέρος ανθρώπων αποκτάει παιδιά γιατί θέλει να αισθάνεται πως θα έχει ένα άλλο πρόσωπο υποχείριο, θέλει ένα πρόσωπο για να αισθάνεται πως ασκεί επάνω του εξουσία, θέλει να τονώσει τον εγωισμό του. Σε ορισμένους ανθρώπους ένα παιδί μάλιστα είναι ικανό ακόμα και να εντείνει τον άσχημο χαρακτήρα του, καθώς θα θεωρεί πως μπορεί να ξεσπά για όλα επάνω του.
Δεν πρέπει κάποιος να περιμένει ένα παιδί για να αισθανθεί ευτυχισμένος ή καλός άνθρωπος; Πρέπει να είναι ΗΔΗ για να μπορέσει να είναι σωστός απέναντι στο ρόλο που έχει αναλάβει.
