Θηλασμός μετ΄εμποδίων…
Είμαι σίγουρη ότι όλες οι μανούλες θυμόμαστε έντονα την περίοδο της λοχείας μας…
Γεννήσαμε, νιώσαμε έντονα τις αλλαγές στο σώμα μας και την ψυχολογία μας, κλάψαμε από χαρά και κούραση και αισθανθήκαμε πρωτόγνωρα συναισθήματα…
Για μένα ένα από τα πιο δύσκολα “μονοπάτια” της λοχείας ήταν ο θηλασμός…
Δεν είχα κατά νου να θηλάσω για μεγάλο χρονικό διάστημα. Έλεγα, ξεκινάμε και όπως πάει… Στην αρχή αγχωνόμουν αν θα τα καταφέρω, αν θα έχω αρκετό γάλα, αν το μωρό μου θα χόρταινε… Δεν ήταν μια διαδικασία απλή και αυτόματη, όπως υπολόγιζα πριν γεννήσω. Παιδεύτηκα, ζορίστηκα, πόνεσα, έμαθα…
Με θυμάμαι στην αρχή με το μωρό μου στην αγκαλιά και ένα ρολόι δίπλα στην καρέκλα για να υπολογίσω το γεύμα του… Με θυμάμαι με ένα βιβλιαράκι να σημειώνω από ποιό στήθος θήλασα, πόσο χρόνο, πότε ήταν το επόμενο γεύμα… Ίδρωνα, αγχωνόμουν και φυσικά περνούσα στο μωρό όλη αυτή την ένταση…
Αναρωτιόμουν πώς κάποιες μανούλες περιέγραφαν τον θηλασμό ως μια υπέροχη εμπειρία και ως την ιδανική επαφή με το μωρό τους… Εκεί που έλεγα να τα παρατήσω, η απάντηση ήρθε από την ίδια την κόρη μου.
Στους δυο μήνες, η μικρή μου αντάρτισσα αποφάσισε ότι δεν της έκανε κανένα μπιμπερό (μέχρι εκείνη τη στιγμή της έδινα συμπλήρωμα τα βράδια) και εκεί πλέον εγκλωβίστηκα…
Και τώρα τί κάνουμε;;; Πώς συνεχίζουμε; Πώς θα της δίνει το γάλα της ο μπαμπάς όταν εγώ θα δουλεύω;
«Πάμε με αποκλειστικό θηλασμό, κυρία Κρονάκη, μέρα νύχτα και για όσο χρειαστεί» με συμβούλεψε ο παιδίατρος μας.
Και αυτό έκανα…
Η αλήθεια είναι ότι όσο περνούσε ο καιρός τα πράγματα γίνονταν όλο και πιο εύκολα. Βρήκαμε τους ρυθμούς μας, γίναμε αυτοκόλλητες και εγώ έπαψα να αγχώνομαι με το παραμικρό. Θήλαζα παντού. Στο σπίτι, σε δημόσιους χώρους, ακόμη και στο στούντιο κατά τη διάρκεια της ραδιοφωνικής μου εκπομπής.
Κάθε βράδυ, θυμάμαι, πηγαίναμε οικογενειακώς στο στούντιο για το βραδυνό της γεύμα και έπειτα εγώ συνέχιζα στη δουλειά και ο μπαμπάς με τη μικρή επέστρεφαν σπίτι… Όλο αυτό κράτησε περίπου 9 μήνες…
Αυτό που κατάλαβα, πάντως, από τη δική μου εμπειρία είναι ότι πολλές φορές το ίδιο το παιδί μας καθοδηγεί στα πράγματα!
Και φυσικά ότι είτε θηλάσουμε πολύ, είτε λίγο, είτε δώσουμε συμπλήρωμα από νωρίς, είτε όχι, είμαστε οι καλύτερες μανούλες για τα αγγελούδια μας, γιατί πάντα προσπαθούμε γι’ αυτά!
[email protected]– http://entertv.gr
Ενας πατέρας εξομολογείται: «7 υποσχέσεις που πάντα δίνω και ποτέ δεν κρατάω»
