Θηλασμός πρώτου παιδιού κατά την 2η εγκυμοσύνη

Θηλασμός πρώτου παιδιού κατά την 2η εγκυμοσύνη

Μετάφραση: Στέλιος Παπαβέντσης

H Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας συστήνει στις μητέρες του κόσμου να θηλάζουν τα παιδιά τους για τουλάχιστον τα πρώτα δύο χρόνια ζωής. Συχνά, κατά τη διάρκεια της γαλουχίας του πρώτου παιδιού, έρχεται μια νέα εγκυμοσύνη.

[babyPostAd]Είναι πολλές οι μητέρες ανά τον κόσμο που συνεχίζουν τον θηλασμό του πρώτου παιδιού τους κατά την εγκυμοσύνη τους. Τα πιθανά οφέλη και κίνδυνοι αυτής της πρακτικής δεν έχουν έως τώρα μελετηθεί εκτενώς στην επιστημονική βιβλιογραφία.

Στην παραδοσιακή κοινωνία του Ιράν είναι πολύ συχνό φαινόμενο η γαλουχία του μεγαλύτερου παιδιού να συμπίπτει με την νέα εγκυμοσύνη.

Ερευνητές από το Ιράν θέλησαν να συγκρίνουν την έκβαση της εγκυμοσύνης ανάμεσα σε δύο ομάδες μητέρων, εκείνων που θήλαζαν κατά τη διάρκειά της και εκείνων που δεν θήλαζαν. Οι Ιρανοί ερευνητές αναφέρουν ότι, παρά τη διαδεδομένη πολιτισμική δαιμονοποίηση της πρακτικής, η πρακτική του θηλασμού κατά την εγκυμοσύνη είναι συχνή στο Ιράν και οι αναφερόμενοι κίνδυνοι από την πρακτική είναι ανεπιβεβαίωτοι στην επιστημονική βιβλιογραφία.

Πήραν λοιπόν δύο ομάδες μητέρων: μια ομάδα με μητέρες ενός ή περισσότερων παιδιών που είχαν νέα εγκυμοσύνη, κατά τη διάρκεια της οποίας δεν θήλαζαν, και μια ομάδα μητέρων ενός ή περισσότερων παιδιών που είχαν νέα εγκυμοσύνη, κατά τη διάρκεια της οποίας συνέχιζαν τον θηλασμό. Συνέκριναν τις δύο ομάδες ως προς την συχνότητα που εμφάνισαν για να φτάσουν σε τελειόμηνο τοκετό και ως προς το βάρος γέννησης του νεογέννητου.

240 μητέρες ταξινομήθηκαν στην πρώτη ομάδα αυτών που δεν θήλαζαν, ενώ άλλες 80 μπήκαν στην ομάδα που θήλαζαν κατά την εγκυμοσύνη για τουλάχιστον 30 μέρες. Οι δύο ομάδες είχαν παρόμοια χαρακτηριστικά ως προς την ηλικία της μητέρας, τα ιατρικά-μαιευτικά προβλήματα, την πρόσληψη βάρους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, δεν βρέθηκαν σημαντικές διαφορές στην συχνότητα πρόωρων και τελειόμηνων γεννήσεων ανάμεσα στις δύο ομάδες, ούτε υπήρχαν διαφορές στο βάρος γέννησης των παιδιών. Ακόμα και μέσα στην ομάδα μητέρων που θήλαζαν, δεν βρέθηκε καμία διαφορά στην συχνότητα προωρότητας και στο βάρος γέννησης ανάμεσα σε μητέρες που θήλαζαν στην αρχή της εγκυμοσύνης και έπειτα διέκοψαν και σε μητέρες που θήλαζαν καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και έπειτα έκαναν tandem nursing (θηλασμός του νεογέννητου και του νηπίου).

Οι επιστήμονες συμπεραίνουν ότι ο θηλασμός κατά τη διάρκεια μιας ομαλής εγκυμοσύνης δεν αυξάνει την πιθανότητα να υπάρξουν αρνητικές συνέπειες στη μητέρα ή στο νεογέννητο. Νοσοκόμες, μαίες, μαιευτήρες – γυναικολόγοι και άλλοι γιατροί πρέπει να δίνουν στις έγκυες μητέρες κατάλληλη βασισμένη σε τεκμηρίωση καθοδήγηση και να εστιάζουν την προσοχή τους όχι στο να αποτρέπουν τον θηλασμό κατά την εγκυμοσύνη χωρίς επιπλοκές, αλλά στην κατάλληλη διατροφική υποστήριξη της μητέρας που συνεχίζει τη γαλουχία κατά την εγκυμοσύνη της.